Er zijn 3 pleintjes in het dorp met piepkleine winkeltjes.

Domino is populair. Tja geen TV hier.

Dit paard kent de weg wel alleen. Zijn begeleider loopt er op zijn gemakje achteraan.

Het hotel heeft een eigen generator en het is een scherp contrast met het dorp beneden.

Je kunt daarvandaan wel een mooie foto van de Nelly Rose maken.

We stappen achterop 2 motoren voor onze trip naar de stad Madame Bernard.
Hier is door de bevolking met opzet een greppel gegraven. Het is een protest tegen de plannen van de regering om het eiland op te offeren aan het toerisme. De president was hier met investeerders en wilde met hen rondrijden. De auto’s van de president (hij heeft hier een aantal auto’s staan; de enige op het eiland) konden niet meer over de greppels met brandende palmbomen en de rondrit was geen succes.
De lokale bevolking heeft met hun eigen vervoermiddelen geen last van deze hindernissen.

Onderweg prachtige uitzichten.

Men komt te paard naar de markt.

De zadels zijn van riet gevlochten.

Dit is normaal straatbeeld.

Alleen de grootte en het gewicht verschillen.

We gaan op bezoek bij het kantoor van Soeur Flora, die hier al 46 jaar woont en werkt. Ze heeft een medische kliniek, een weeshuis en een opvangcentrum voor gehandicapte kinderen opgezet. Wij brengen een enveloppe van de ‘Bellatrix’ en een oude laptop van Pim en wat kleine dingen. We hebben een interessant gesprek met een Ierse, die hier net een week woont, nadat ze eerst 18 maanden op het vasteland werkte.

Zo en nu naar de markt.

We lopen weer achter met de foto’s, maar halen dat wel weer in. Morgen vertrekken we naar de Dominicaanse Republiek.