Richting Colombia

image
We lichten om 07.30 uur het anker en varen langs een stuk of 10 tankers en vrachtachepen, die hier voor anker liggen te wachten, door de zee weer op richting 2 kleine eilandjes.
Ze zijn van Venezuela. We lopen 6 / 7 knoop achter de fok aan met heerlijk weer en vliegende vissen om ons heen. Het leven is goed.
image
Gisteren toen we aan kwamen varen vlak vóór de boeien, doken er 2 schildpadden omhoog, die zich kennelijk rotschrokken van ons, want met veel geplons en gespetter doken ze meteen weer naar beneden.
image
Heerlijk weer en rustig achter de fok aan.
image
We wiegen van bakboord naar stuurboord en je hele lijf is voortdurend bezig om dat op te vangen. De wind trekt aan en de golven worden hoger. We surfen eraf en genieten.
image
Geen vrolijk wapperende vlag, want als er niemand in de buurt is, wikkelen we hem om zijn standaard heen, ter voorkoming van verkleuring en slijtage. Bovendien als je voor de wind vaart, blaast ie voortdurend tegen de zeereling aan. Die vlaggen zijn best duur en dit is al nr. 3.
image
Hanneke zoekt het enige plekje in de schaduw waar ze rustig kan lezen.
image
We zien een brok graniet opdoemen op de horizon. Een enkele meeuw komt ons tegemoet vliegen.
Inmiddels zijn we bij die eilandjes. Ze zijn verbonden door een dam. Er staat een vuurtorentje bovenop de granieten rots. Er vliegen tientallen redfooted boobies achter ons aan.
image
Er liggen twee Venezolaanse vissersboten, maar de mannen zeggen geen Buenos dias.
image
Er is een post van de Venezolaanse coastguard op gevestigd.
Er lopen een paar mannen rond, die in snel Spaans wat dingen roepen. No comprendo.
Er is een oud touw gespannen tussen 2 punten aan land, waaraan twee Venezolaanse vissersboten hangen. Ankeren is hier geen optie, te diep en geen zand. Pim staat voorop klaar met de pikhaak en een lijn om om dat touw heen te doen.
Het ziet er een beetje unheimisch uit allemaal en de mannen kijken ook niet erg vriendelijk.
Een man op de kant roept, dat we de marifoon op kanaal 14 moeten zetten. Vervolgens praat ie in rap Spaans. We kunnen het niet volgen. Dan vraagt ie of we AIS hebben. Dat hebben we inderdaad. Hij zegt dat we die moeten uitschakelen, omdat er te veel ruis op de marifoonverbinding zou zijn. Daar merken wij niets van. We horen hem goed praten, alleen veel te snel voor ons beginnersSpaans.
image
Pim kijkt zeer bedenkelijk en zegt dat we dat zeker niet gaan doen, want dan weet niemand meer dat we hier zijn. We vertrouwen het niet en maken rechtsomkeert. Dan nog maar 2 nachten doorvaren naar Santa Marta in Columbia… Even later zien we al bergen aan bakboord. We gaan nu een hele tijd langs de kust varen.

Later ontmoeten we in de Marina in Santa Marta de bemanning van de “Lucky 7”, zij bevestigen dat het er niet pluis is. Ze zijn na een een twee uur durende inspectie, waarbij ook de EHBO kist is gecontroleerd, al hun alcohol aan die lui kwijtgeraakt.
image
Ik ga koken met de brandnieuwe pannenklemmen. Ze zijn veel veiliger dan de oude, omdat ze dubbel zijn en de pannen nu niet aan de achterkant van het fornuis af kunnen glijden.
Zo glijden we zachtjes de nacht en ons ritme in. 3 uur op en 3 uur af tot Santa Marta. Er zijn onnoemelijk veel sterren en de maan komt om 04.00 uur als liggende sikkel naar boven. Pim heeft de fok weggedraaid tot een klein lapje, want anders komen we middenin de nacht aan. Ondanks dat, gaan we nog steeds te hard eigenlijk. Misschien gaat de wind vannacht liggen. Gedurende de hele nacht zien we maar twee tankers, die ons een eindje verderop aan stuurboord inhalen.We houden ons zoet met lezen en zetten om de beurt de koptelefoon op, om de Spaanse les op de I-pod te doen.
De tweede nacht staan er intussen fikse golven en het onweert verderop. 25 knoop wind en we gaan 7 mijl per uur.