Hard dansen

Rond het middaguur bereikten we de golfstroom. De snelheid door het water bleef min of meer hetzelfde, maar de snelheid over de grond ging vrij snel omhoog en bereikt af en toe de tien knopen! Dat betekent, dat we ongeveer 3,5 knopen stroom mee hebben. We hebben de logstand van 12 uur opgeschreven en dat doen we morgen om 12 uur weer. Daaraan kunnen we dan zien hoeveel mijlen we door het water hebben gevaren. Vervolgens hebben we dan ook de GPS posities van vandaag en morgen 12 uur en daaraan kunnen we zien hoeveel verder we over de bodem, zeg maar op de kaart, zijn gekomen. Als de wind blijft zoals die nu is, dan zal die afstand over de grond een record worden voor Nelly Rose. Mijn verwachting is 160 mijl door het water en misschien wel 230 mijl over de grond. Mensen die daar hun inschatting aan toe willen voegen kunnen dat doen via de Nelly Rose pagina op Facebook of via de berichten op de website!
We hadden vannacht nog even een klein avontuur, vergelijkbaar met het probleem tijdens de Atlantische overtocht. Ik (Pim) lag te slapen en Hanneke had de wacht. Toen ik het overgaf, voeren we halve wind. Niet nodig om een bulle talie te plaatsen tegen het gijpen. Natuurlijk ruimde de wind tijdens de wacht van Hanneke; niet veel, maar ineens voeren we ruime wind. Nog niets aan de hand zou je zeggen. Maar ineens kwam er een combinatie van ‘iets’ met de wind en een rare golf. Van die gekke golf werd ik al wakker, zodat ik de klapgijp goed kon horen. Ik wist niet, dat ik zo snel boven kon staan. De Raymarine was weer helemaal de kluts kwijt en stuurde ons 90 graden de verkeerde kant op. Dit keer hadden we het meteen door, zodat binnen een paar minuten het zaakje weer op orde was. We schakelden de instrumenten even uit, zodat de automatische piloot zich kon resetten, en we gijpten – nu gecontroleerd – terug. Vanzelfsprekend ging de bulle talie er nu wel op. Het was stom, dat we dat niet eerder al gedaan hadden. We hebben een heel makkelijk systeem om de talie in gebruik te nemen en ook bij gijpen kunnen we er heel makkelijk mee werken. Geen reden om hem niet te gebruiken. Gelukkig geen schade.
Helaas hebben we nog steeds geen dolfijnen gezien. Wetenschappelijk stelt zo’n individuele waarneming natuurlijk niets voor, maar op al onze vroegere reizen hebben we veel vaker – bijna dagelijks – dolfijnen gezien. Zou dit een gevolg zijn van de overbevissing van de wereldzeeën? Ik heb van Olav, de Duitser van de Antaris, een boek te leen gekregen: Der Schwarm van Frank Schätzing. Dat boek gaat over de zee en over de schade die de mens door oliewinning en overbevissing aanricht. Het is een roman, maar wel met een behoorlijke feitelijke ondergrond. Het is even wennen om weer eens Duits te lezen, maar het is boeiend genoeg om me daar doorheen te slaan. Het boek, een hardcover, zwiept daarbij me in de handen. Om in golfstroom te blijven moeten we op 80 graden westerlengte blijven en varen we dus pal naar het noorden met een wind die tussen oost en noord oost is en rond de 17-18 knopen (vannacht mogelijk nog wat meer). We gaan dus wel hard, maar comfortabel is anders. Nelly Rose danst over de golven.