22 januari 2014 19:20
Lobster
We covered a nice distance over the last days in the direction of Morros,
where we will have to report to the Guarda Frontera again. That reporting is
not going to be as easy as it seems. The Guarda call Morros a Marina, but
that is probably not an entirely adequate description. The Guarda
understandably does not really have any usable concept of a sailboat and its
performance and limitations. We don’t know what we will find when we get to
Morros, but our most recent information tells us about one dock with about
1.60 meter of water alongside. That would be out of the question for us and
for the Emma Louise. The writers of ‘A Cruising Guide to Cuba (Agirre and
Virgintino; 2013)’, actually had to anchor off the dock in water that is
completely open to the Northers, the main disturbance to be expected here
when a cold front, a Frente Frio, comes through. As one was expected for
today, we decided on a lay day.
We left early yesterday from Punta Alonso de Rojas, where we had arrived the
previous day from Cayo Levisa, and motor sailed part of the way in very
light airs. Eventually we had to give up the sailing-bit altogether as the
winds became too light and variable and motored to the Ensenada San
Francisco on the south side of Cayo Zapato. The bay wraps well around us so
that we are well sheltered from the coming Frente Frio that starts with wind
coming from the northwest and then veers north before continuing to its
customary easterly direction where it should be again tomorrow.
We were going to enjoy our lay day and were not a little surprised when we
were woken up by loud shouting shortly after eight. My first thought was
Guarda Frontera, so I jumped out off bed and rushed on deck where I was
greeted by the low toothed smiles of a couple of fishermen who had rowed up
to Nelly Rose from their fishing vessel standing by at a distance. They
proposed the – apparently customary – exchange of beer for lobster. There
was a bit of confusion, because I really didn’t one of those rather large
beasts, fearing they wouldn’t fit our largest pan, but eventually we decided
to risk it and settled for five beers for their smallest lobster, still
huge. From what I eventually understood, that would have bought us two
lobsters, but I settled for one. A great starter for tonight, when we will
have Steve and Sheryl over for dinner.
Kreeft
We hebben de afgelopen dagen goede voortgang gemaakt in de richting van
Morros, waar we ons weer bij de Guarda Frontera moeten melden. Dat melden
wordt niet zo makkelijk als het leek. De Guarda noemt Morros een marina,
maar dat is waarschijnlijk een wat optimistische benaming. De Guarda heeft
begrijpelijkerwijze niet echt een duidelijk idee van wat een zeilboot is en
kan, als het gaat om snelheid en diepgang. We weten nog niet wat we in Morros
uiteindelijk zullen aantreffen, maar de meest recente informatie heeft het
over een steiger met ongeveer 1.60 meter water ernaast. Dat is noch voor ons
noch voor de Emma Louise diep genoeg. De schrijvers van ‘A Cruising Guide to
Cuba (Agirre and Virgintino; 2013)’ moesten ankeren in water dat geen enkele
bescherming biedt tegen de noordenwind, de standaard wind die je hier kunt
verwachten bij een passage van een koufront, een Frente Frio. Aangezien we
zo’n koufront verwachtten besloten we voor vandaag tot een rustdag.
We waren gisteren vroeg vertrokken uit Punta Alonso de Rojas, waar we de dag
ervoor waren aangekomen vanuit Cayo Levisa. We motor zeilden het eerste stuk
buiten het rif, maar borgen uiteindelijk het zeil weg, toen de wind het echt
af liet weten en dat beetje wat er was uit alle hoeken begon te komen.
Zodoende gingen we op de motor weer achter het rif en voeren we naar de
Enseñada San Francisco aan de zuidkant van Cayo Zapato. De baai beschermt
ons vrijwel rondom, zodat we goed beschut liggen voor de Frente Frio die
begint met wind uit het noord westen, daarna ruimt naar het noorden om
uiteindelijk door te draaien naar het oosten en weer tot rust te komen. Daar
zal de wind, als het goed is, morgen weer zijn.
We gingen dus gewoon genieten van een luie rustdag en waren behoorlijk
verbaasd, toen we door luid geschreeuw kort na acht gewekt werden. De eerste
gedachte die door mijn hoofd ging was ‘Guarda Frontera’, dus ik sprong uit
mijn bed en haastte mij aan dek, waar ik begroet werd door het tandenarme
grijnzen van een paar vissers, die naar de Nelly Rose waren geroeid vanaf hun
visserschip, dat vlakbij lag te wachten. Zij wilden met ons de gebruikelijke
transactie ‘bier voor kreeft’ doen. Er was wat verwarring, want ik wilde
eigenlijk geen enkele van de gigantische kreeften hebben, omdat ik bang was,
dat ze niet in onze behoorlijk forse grootste pan zouden passen, maar
uiteindelijk besloten we dat toch maar te riskeren en kwamen overeen, dat we
vijf biertjes zouden geven voor hun kleinste kreeft, nog steeds een joekel.
Uiteindelijk bleek, dat ik toch twee kreeften had gekocht, maar ik heb de
tweede maar niet afgenomen. Het is een perfect voorafje voor vanavond als we
Steve en Sheryl te eten hebben.
Recent Comments