Het is geen alledaagse naam voor een stad: Madame Bernard. We kregen geen duidelijke verklaring voor de naam. “Zo heet het altijd al” was de enige reactie die we te horen kregen.
We waren hier onder de hoede van Ashley, die net als al zijn leeftijdgenoten voortreffelijk verstaanbaar Frans spreekt. Dat geldt niet voor alle bewoners van het eiland. Oudere mensen, die niet geprofiteerd hebben van een van de scholen op het eiland spreken alleen Creools. Zij kunnen ons wel begrijpen als wij heel duidelijk en langzaam Frans spreken, maar wij kunnen hen nauwelijks begrijpen. Ook kinderen, die nog te jong zijn om naar school te gaan, spreken alleen Creools.
Dat betekent, dat wij op de markt echt zijn overgeleverd aan onze gids. Fotograferen is lastig, omdat je mensen echt moet vragen of ze er bezwaar tegen hebben. Sommige mensen reageren nogal heftig als ze een camera ongevraagd op zich gericht zien. We geven daarom de camera aan Ashley, die wat minder moeite heeft met bescheidenheid en bovendien een goed oog blijkt te hebben voor de dingen die wij graag vastgelegd zien. Als er dan iemand begint te mopperen, weet hij kennelijk in het Creools de juiste toon te vinden om hen te doen zwijgen. Kennelijk doet hij dat met humor, want hij lacht er in ieder geval zelf bij en we worden niet lastig gevallen.

De markt in Madame Bernard is echt voor ons iets heel bijzonders. Mensen die regelmatig Afrika bezoeken vinden het waarschijnlijk heel normaal, maar voor ons is het nieuw. De roots van de bevolking zijn in ieder geval heel duidelijk herkenbaar en nauwelijks beïnvloed door kolonialistische heren en meesters. Haïti is al kort na 1800 zelfstandig en dat is merkbaar.

Omdat Ashley fotografeert zie je ons voor de afwisseling allebei op de rug.

Het lijkt in onzer ogen een grote chaos, maar dit gaat hier op maandag en donderdag altijd zo.

We kijken onze ogen uit, vooral naar b.v. zo’n uitstekende poot bij de slager.

Veel wordt met de traditionele zeilboten hier naartoe gebracht vanuit Les Cayes. Er wordt ook retourvracht aan boord gebracht.

De een waadt terug naar zijn boot met een tros bananen bovenop zijn hoofd en de ander met 2 levende kippen in haar hand.

We weten niet of de levende have hier gewoon loopt te grazen of dat het onderdeel is van de handelswaar. Ze lopen, ook het varken, in ieder geval allemaal aangelijnd.

Voor de inwendige mens wordt ook gezorgd.

Kruidvat

De slageressen – of zijn het slagerinnen? – zijn heel handig met hun machetes.

Beetje rond paraderen hoort er ook bij als je nieuwe kleren of beter, als je kleren zoekt. Er worden zeker ook nieuwe kleren aangeboden, maar veel komt uit de textielzakken van de inzameling uit andere landen. Zo verdient iemand er nog iets aan en komt het bovendien bij de juiste mensen terecht.

Je hoopt dan wel dat de varkens en geiten er niet overheen lopen.

Het water is 28graden, maar voor de zekerheid heeft ze toch maar een muts opgezet.

Deze markt zullen we niet gauw vergeten.

We stappen weer achterop bij onze motorrijders en scheuren in een half uur over onverharde wegen naar Kai Kok terug.