Hier weer foto’s uit de San Blas. Aangezien het blog ook gewoon ons plakboek is en we zo hebben genoten van deze bijzondere eilanden.

Er zijn ook weer nieuwe video’s bijgekomen. Eentje van jochies op hun basketbalveld in Narganà en eentje, waarbij je kunt zien hoe een Kuna vrouw een enkelbandje aanmeet bij Kathie.

Je kunt hier ankeren voor een maand voor $ 7.

Justino biedt zich aan als gids en hij hangt zijn Ulu achter Nelly Rose en stapt bij ons in de dinghy. We krijgen eerst een rondleiding op Isla Gertie.

Ook hier weer WC’s boven het water. Het paadje er naar toe is nogal tricky, want het zijn ronde rietstengels. Planken zijn een luxe artikel.
We varen langzaam achter de huizen langs.

Er hangen ergens aan een muur leuke armbandjes te koop en een vrouw steekt haar hoofd buiten haar hut met een opgestoken arm met een Mola. Of we die willen kopen? Lastig om alsmaar nee te moeten zeggen, maar je kunt niet aan de gang blijven.

In de winkel is niet zo veel te koop.

Justino houdt van zijn job en is trots op zijn cultuur.

Onder de dakrand van palmbladeren hangt een plankje en dat is de verblijfplaats van deze kleine papegaai. Deze is tam en vliegt niet weg.

Kathy en Marc lopen een eindje voor ons en missen de topless vrouw, die hier bij de kraan haar was doet.

Dit meisje heeft een pannetje in haar handen met daarin een brandend kooltje. Kennelijk was het vuur van haar moeder uitgegaan en heeft ze even een opsteker bij de buren gehaald.

Bij de school ( het enige bakstenen gebouw op dit eiland), hangen wijze spreuken. Met de spreuk op de tweede balk kunnen we het eens zijn. Die op de eertse balk betekent eigenlijk een verarming ten opzichte van de rol die het hele dorp bij het opgroeien speelt (It takes a village to raise a child).  Waarom zou je de beperkingen van de ouders institutionaliseren?

Het klaslokaal ziet er goed uit.

Het is moeilijk om de vrouwen te fotograferen, ze willen er liever niet op.

Nelly Rose met een WC op de voorgrond + waslijn.

Dit is de bakker en we kopen 6 heerlijke broodjes.

Ze wil echter absoluut niet op de foto, maar wil wel graag een afdruk van deze foto. Let op haar mooie bekraalde armen en kuiten. We hebben een klein foto-afdrukapparaatje aan boord en de volgende dag gaan we hem brengen. Ze is er duidelijk blij mee, maar laat dat alleen heel subtiel merken.

Dit is de Congreso. De plek waar we een geschiedenisles volgden speciaal voor de vrouwen. Ze zaten er allemaal met die bekende rode hoofddoeken op en mooie blouses aan met mola’s op het middenrif. Op deze plek worden ook de problemen en situaties besproken, die belangrijk zijn en wordt er gestemd over oplossingen enz..