Na een laatste week van nog even dit en nog even dat, het heerlijke weerzien met Adam, Leonie en Mees en Pieter zijn we bijna zover dat we kunnen vertrekken.
We houden nog een keer een familiedagje, waarop we naar het Scheeps Maritiem Museum gaan en een rondvaart maken met de pannekoekenboot, die een gigantistische ballenbak in het ruim heeft. De auto’s zijn verkocht en nu krijgen we dus geen bekeuringen meer.
Pim legt eindelijk zijn ei wat betreft de energievoorziening, het worden flexibele zonnepanelen bovenop de Bimini.
Dat betekent wel dat ze vanuit Italie moeten worden opgestuurd, want dat zijn de beste. Ons italiaanse schoonzusje Rosaria wordt volop ingeschakeld en verdraaid ze zijn de volgende dag in Rotterdam, waar Thomas van Zinschitz Yacht Service (Zie de links) ze komt ophalen om ze in het zeildoek te naaien. Groot respect voor de manier waarop hij dat doet ondanks allerlei tegenslag. De laatste avond klust hij er de elektrische verbinding nog even bij, terwijl wij van ons laatste avondmaal met de kinderen en kleinkinderen genieten.
Zaterdagochtend versiert Pim de boot en tankt het water nog even af.
Walter en Hanneke komen nog een notariële akte passeren en daarna volgt een prachtig vertrekfeest op “De Maas”.
Het is heerlijk weer met oostenwind, perfect!
Mees en Pieter delen onze visitekaartjes uit , het zijn statische stickers, die je op alle gladde ondergronden kunt plakken zonder dat ze sporen achterlaten! (www.partystickers.nl)
Bijna iedereen is in het rood gekleed, wat een zeer feestelijk accent geeft.
Zelf krijg ik alleen een laatste boterham met hagelslag door mijn keel. Aan boord verder alleen nutella, want die rotzooi wil je niet op hoeven te ruimen.
Leonie zingt samen met een onvoorbereidde en verkouden Pim het prachtige duet van de zeemeermin uit de musical “Aspects of Love” van A. Loydd Webber.
Fantastisch om iedereen nog even te zien! Klolslag 12.00 uur lopen we de deur uit en nemen op het steiger afscheid van onze naasten. Hoe zal het zijn als we de volgende keer Michieltje zien? Dan kan ie al zitten, oh, wat gaan we veel missen.
Harm helpt met het losgooien van de trossen en ‘ze zijn weg’ onder luid getoeter van alle boten in de veerhaven, indrukwekkend!
Terwijl de tranen over onze wangen biggelen, varen we al zwaaiend met Jelle onze opstapneef, die achter het roer staat langs al die lieve mensen.
Ik houd me vast aan de gedachte dat we in februari al weer terug zijn, maar dat duurt toch nog best een hele tijd.
Jelle stuurt de Waterweg af, terwijl wij het boek bekijken dat we hebben gekregen.
Plotseling komt er een watertaxi keihard aanscheuren met daarin Floor, Harm, Adam, Leonie, Walter, Bendel en de kleintjes! Een laatste vaar wel en zelfs Michiel zwaait mee, top is dit!
Eerst nog een poosje motoren en dan trekt langzaam de wind aan en kunnen we de zeilen bijzetten. Na een poosje wordt Jelle zeeziek en gaat de vissen voeren. Wij draaien wachten van 3 uur op en 3 uur af. De hoeveelheid sterren is echt ongelofelijk op zee.
De volgende ochtend is het weer lekker weer en als we net Dover voorbij zijn, doemt er op ramkoers een vissersbootje op om 10.00 uur. We varen er voor langs om niet in zijn netten te komen en zien dan ineens iemand zwemmen. Een badmuts met de Union Jack erop en enorme spierballen eronder! Helemaal geen vissersbootje, maar de begeleidingsboot van een kanaalzwemmer, die al 4 NM vanaf Dover is, maar nog een teringeind te gaan heeft. We geven hem een staande ovatie.
De wind is op en we motoren verder. Om 17.30 liggen we in het sluisje van Eastbourne, waar Jelle weer van boord gaat. Het was een schitterend begin van ons avontuur!
De volgende dag heerlijk gezeild naar Chichester en s’avonds nog een shandy en pint gedronken in de Yachtclub.
Iedereen hartelijk dank voor al jullie goede wensen en ook natuurlijk voor jullie bijdragen aan de buitenboordmotor!!

Familiefoto.