300 NM op de motor.

20131005-204346.jpg
Cuttyhunk was dit keer totaal anders. Het seizoen is hier zo goed als voorbij en we lagen er maar met 4 boten. Je komt nog een enkele boot tegen, die op weg is naar het noorden om daar de kant op te gaan en er zijn er ook een paar, die net als wij de warmte weer opzoeken. Het weer zit niet mee en dit wordt dan ook de saaiste tocht, die we tot nu toe gemaakt hebben. Dit keer is het doel even belangrijker dan de reis. We gaan weer vroeg op pad en gaan niet aan land in Cuttyhunk.

20131005-204533.jpg
Aan het einde van het kanaaltje stonden twee mannen te Flyfishen. We maakten een foto van de eerste, maar deze man, de tweede, riep meteen, dat we de verkeerde te pakken hadden. Hij vond zichzelf veel knapper. De eerste foto was niet echt gelukt, dus kunnen we niet zien of de man gelijk had.

20131005-204647.jpg
De noordelijke vuurtoren van Block Island, waar we bij ons vorige bezoek nog helemaal naar toe gefietst zijn. We maken een pitstop in Block Island om de tank met diesel te vullen.

20131005-204745.jpg
Zo groot is op zee de afstand tussen een sleepboot en zijn vracht. Vooral ‘s nachts is het oppassen geblazen. Je wilt er echt niet tussendoor varen. De sleepboot voert daarom speciale verlichting.

20131005-204923.jpg
En alweer een vuurtoren.

20131005-205000.jpg
Je kunt hier mooi de stroomdraad zien, waar het in tegengestelde richtingen stroomt.

20131005-205126.jpg
Na de snelle pitstop varen we het kanaaltje bij Block Island weer uit. Hier staan een stelletje zilverreigers te vissen.

20131005-210114.jpg
De saaie reis op de motor wordt opgefleurd door een onverwachte bezoeker. Deze lifter komt aan boord terwijl wij minstens 40 mijl van het dichtstbijzijnde land verwijderd zijn. Hij is kennelijk vermoeid, maar heeft een merkwaardige manier van uitrusten. Hij fladdert voortdurend overal naartoe.

20131005-210215.jpg
Eerst nog onder de buiskap, maar al snel voelt ie zich behoorlijk thuis en vliegt naar binnen, waar hij op de computer van Pim een piepklein drolletje achterlaat.

20131005-210431.jpg
Hij gaat gewoon op het fototoestel zitten om naar buiten te kijken.

20131005-210535.jpg
Op tafel.

20131005-210623.jpg
Hanneke probeert op alle mogelijke manieren het beestje water en brood te voeren. Ze zet zelfs de wasbak in de badkamer vol. Hij drinkt er geen druppel uit , maar is ijdel genoeg om zichzelf gade te slaan in de spiegel.

20131005-210702.jpg
Het brood vindt ie niks wert en uiteindelijk besluit hij zijn reis weer te vervolgen. Hij gaat er helaas in oostelijke richting vandoor. Dat is richting Ierland. We denken niet, dat dit verhaal voor onze lifter een happy ending kan hebben. Het hield ons in ieder geval leuk bezig.

20131005-205442.jpg
Onze reis komt prachtig uit met de stroming. We gaan niet naar binnen bij Cape May, want op het moment dat we daar om half vijf ‘s morgens aankomen, begint de stroming net de Delaware in te lopen. Daar maken we dankbaar gebruik van. We komen zelfs op het goede moment aan bij het C&D Canal, zodat we meteen doorvaren naar Chesapeake Bay. De vertraging die we op hadden gelopen, omdat we door de kaakchirurg pas een week later dan gepland konden vertrekken, is weer ingelopen.

Comments { 0 }

7 mile

Het is bizar zo veel verschil als 7 mijl kan betekenen voor het klimaat. We hadden besloten om tot aan Cap Cod niet ‘s nachts door te varen, omdat het nog te koud was. Zo hadden we ook besloten, dat we nu zo snel mogelijk naar Chesapeake terug willen. Natuurlijk missen we daardoor mooie stukjes van New England zoals Cape Cod, Martha’s Vineyard en Nantucket. Stuk voor stuk toeristische trekpleisters en dat is natuurlijk niet voor niets. We zouden al die plekjes echter toch maar half kunnen doen, want meer dan één of een enkele keer twee nachten zou er toch niet meer inzitten. Daarom hebben we ook Boston rechts laten liggen en gaan we niet nog een keer langs New York. Dan maar in één keer door naar Chesapeake.
Het verschil tussen de noordkant en de zuidkant van Cape Cod wordt verklaard door de watertemperatuur, het gevolg van allerlei golfstromen. Dat zal ongetwijfeld ook te maken hebben met het woelig gedrag van het water in het Cape Cod Canal, waar getij èn temperatuurverschillen op elkaar stoten. De wind speelde daarbij eergisteren nauwelijks een rol van betekenis. Die kan het geheel nog een keer extra interessant maken. We besloten na het kanaal te overnachten in Cuttyhunk, een van onze favoriete plekjes op onze toch door New England. Daar hebben we het weer nog weer een keer degelijk bestudeerd. Een groot hoge druk gebied spreid zich uit van Cape Cod tot zuidelijk van Chesapeake, en dat blijft de komende dagen liggen. Onze koers ligt ongeveer over de 1018 mB isobar en de kern van 1020 mB ligt een paar honderd mijl naar het oosten. Er zijn dus nauwelijks drukverschillen. Dat beetje wat er is zorgt voor een paar knoop wind recht op onze neus. Het hoog gaat de komende dagen nog fors toenemen en dan worden de drukverschillen over een korte afstand snel groter. Het gaat maandag echt hard waaien en dan zou het hoog aan de wind worden. Van het ene extreem in het andere. We besluiten dan ook om van Cuttyhunk in een keer op de motor naar Cape May te varen. Met een beetje mazzel komen we daar bij laag water aan en kunnen we meteen met de stroom mee naar het C&D Canal. Niet ideaal, maar het leven blijft ook op het water bestaan uit compromissen. Ok, tussen goed en super, maar het blijven compromissen.
Op Cuttyhunk is met enige moeite misschien wel aan diesel in jerrycans te komen, maar het is eenvoudiger om door te motoren naar Block Island, nog zo’n favoriete bestemming, om de tank daar op te toppen. Na een pitstop van precies 15 minuten varen we weer naar buiten en zetten koers op 245 graden, rechtstreeks naar de Delaware/Cape May; een afstand van ruim 200 mijl. De Atlantische Oceaan licht erbij als een spiegel. In de loop van de avond trekt de wind nog even een beetje aan tot 7 knoop, maar daar hebben we ook niets aan. Even later is het weer 4 knoop en minder.
Ik schrijf dit rondom het middaguur op vrijdag en we zijn New York inmiddels voorbij. De wereld is weer helemaal van ons. In de nacht kwamen we af en toe nog wat vissermannen tegen, maar nu is het water weer helemaal leeg. Leeg, op een kleine mus na, die ver van land helemaal uit de koers geraakt is en waar Hanneke inmiddels een persoonlijk project van gemaakt heeft. Er wordt een vorstelijke maaltijd van water en brood klaargezet in de hoop, dat het beestje zich thuis zal voelen en op krachten kan komen, zodat zij/hij (Vermoedelijk volgens vele vrouwen een hij. Wie gaat er nou zo ver van huis en raakt dan de weg kwijt?) als we eenmaal weer land in zicht hebben, de reis weer kan voortzetten. Terwijl ik dit schrijf vliegt de mus de cabine in en zoekt eten op de tafel. Die is natuurlijk schoon en er liggen dan ook geen voedselresten. Ook de slaaphut biedt geen soelaas en het vogeltje vliegt weer naar buiten. Wordt vervolgd.

Comments { 0 }

Scituate

20131001-194229.jpg
We vertrekken uiteindelijk pas om 13.30 uit de baai van Marblehead. De laatste hand aan het boek gaat voor en er gaat toch meer tijd in zitten dan gedacht.
We doen toch nog een poging om al die duizenden kleine kwalletjes te laten zien. Een briljante foto is het niet, maar als je heel goed kijkt zie je de bijna geheel doorschijnende beestjes.

20131001-194459.jpg
Deze tanker ligt bij de scheepvaartroute naar Boston. We hebben besloten om niet naar Boston te varen. We worden ongeduldig en willen naar het zuiden af te zakken. Een enkele nacht daar liggen heeft geen zin dus zoeken we een andere plaats op die we nog bij daglicht kunnen bereiken. Dat wordt Scituate (S’ituit); een oud Indiaanse naam die koude bron betekent.

20131001-194729.jpg
De zon staat al laag als we deze vuurtoren vlak voor Scituate passeren.

20131001-194919.jpg
We varen na 3 uur het kanaaltje van Scituate binnen en pikken in de haven een mooring op.

20131001-195157.jpg
Scituate moge koude bron betekenen, het water is hier alles behalve schoon. Zo smerig hebben we het al heel lang niet meer gezien.

20131001-195257.jpg
In dit stadje zijn de huizen simpel grijs geverfd en het doet een beetje saai aan, hoewel er in de pilot een enthousiast verhaal over wordt verteld. We gaan het niet ontdekken. We eten en gaan vroeg op kooi, want we willen morgen bij het krieken van de dag op weg.

20131002-201740.jpg De dag kriekt prachtig.

20131002-201843.jpg
Het heeft echt voordelen om vroeg op te staan. Niet in het minst, omdat we vroeg bij het Cape Cod Canal moeten zijn. Daar moet je echt met de stroom mee doorheen, anders duurt het uren en kan het zelfs gevaarlijk zijn, door het onstuimige water.

20131002-202007.jpg
Er varen nog wel een paar lobsterboats rond, maar het aantal vissersboeitjes is goddank vele malen minder geworden.

20131002-202135.jpg
Ondanks alle zeilen die het schip voert, komt het maar traag vooruit. Het ziet er ook uit alsof de man aan boord woont, dus hij is in ieder geval op tijd thuis.

20131002-202613.jpg
Om 11.00uur varen we het kanaal binnen. Eigenlijk hadden ze hier sluizen moeten installeren, want door de heftige stroom zwieber je al snel alle kanten op. Het was zo echter al duur genoeg en het was pas na vele pogingen, dat het kanaal in 1916 eindelijk werd geopend, toen nog als tol kanaal.

20131002-203216.jpg
Als je de stroom te pakken hebt, dan schiet het lekker op. We hebben het goed uitgerekend en zijn op tijd vertrokken om met maximale stroom door het kanaal te varen.

20131002-203626.jpg
Links de snelheid door het water en rechts de optelsom van de bootsnelheid en de stroom, de snelheid over de grond. Het water stroomt dus met 4,5 knoop.

20131002-202406.jpg
Als we het kanaal door zijn, komt deze visserman aanvaren, die net bezig is de bomen omhoog te draaien.

20131002-203757.jpg
Hier ligt de Kennedy. Kennedy komt uit deze streek en bracht veel tijd door op Cape Cod. Pim is net een speciale uitgave van the Atlantic over Kennedy aan het lezen. Dit blad is uitgebracht, omdat het volgende maand 50 jaar geleden is, dat Kennedy werd vermoord. Iedereen van onze generatie weet nog, waar hij of zij was, toen dat bekend werd. Het blad geeft een evenwichtige kijk op de man.

20131002-204004.jpg
Iets te ver weg eigenlijk, maar toch mooi.

20131002-204057.jpg
We zijn op weg naar Cutty Hunk en hebben 20 knoop wind recht op de neus helaas. Het is hier niet zo diep en er staan van die korte ‘IJsselmeergolfjes’. Er komen regelmatig bakken water over. Dat is minder erg dan aan de andere kant van de Cape, waar het water 13-14 graden was. Hier is de watertemperatuur is 21,6 graden.
De weersverwachtingen voor morgen laten heel weinig wind zien. We willen eigenlijk in één ruk door naar Cape May, maar de vraag is of er voldoende wind is om te zeilen.

Comments { 0 }

Marblehead 2

20131001-103536.jpg
Boston Yacht Club (1866)

20131001-103615.jpg
Ook hier ‘Rules and regulations’.

20131001-103649.jpg
We gaan borrelen bij Jeppie, een oud vriendje. Hij heeft vanuit zijn huis een schitterend uitzicht op de baai.

20131001-103809.jpg
Spreekt voor zich.

20131001-104008.jpg
De toren van het stadhuis.

20131001-104043.jpg
Ieder huis heeft een kleurtje.

20131001-104121.jpg
Blauw is een van de populairste kleuren, maar dan wel in vele schakeringen.

20131001-104155.jpg
Ongeverfd ceder komt hier minder voor.

20131001-104222.jpg
We hebben het weer naar onze zin.

20131001-104257.jpg
Leuk om te zien hoe iedereen zijn best doet om bloemetjes te laten bloeien waar ook maar mogelijk.

20131001-104453.jpg
Het is bijna Halloween.

20131001-104527.jpg
‘s Avonds gaan we met ‘Klontje’, die aan Jeppie’s eigen steiger ligt, naar de boot. Hij heeft zijn eigen kreeftenkooi, die hij van zijn steiger laat zakken en waar hij regelmatig wat mee ophaalt!
De baai is overigens op dit moment vergeven van de kwalletjes. In een enkele oogopslag zie je er meteen honderden. Noch Jeppie, noch Bernie hadden dit eerder zo gezien. Ze zijn maar een paar centimeter groot en we vermalen ze bij de honderden als we met de dinghy naar de boot terugvaren. Het licht achter de boot op, als ware het een groot protest. Helaas kunnen we dit niet fotografisch in beeld krijgen. Daarvoor zijn ze te doorzichtig.

Comments { 0 }

Wasje draaien

20130929-155155.jpg
Diner op de Boston Yacht Club met Bernie en Lynn. Pim voor het eerst sinds lange tijd met een stropdas om. Dat had niet gehoeven. De sfeer was heel informeel.

20130929-155325.jpg
Iedere dinghy heeft zijn eigen genummerde vaste plek hier.

20130929-155410.jpg
Indian summer is aan het beginnen. Lynn biedt ons aan om bij haar thuis een was te doen en rijdt ons meteen even naar een winkel.
Pim helpt daarna Bernie met het winterklaar maken van zijn boot de ‘Mystic Rose’.

20130930-202422.jpg
Met dit industriële monument wordt Mystic Rose de volgende dag op een vrachtwagen gehesen. Die vrachtwagen rijdt vervolgens door de straatjes van Marblehead naar de winter stalling. Alle boten moeten hier op 1 november uit het water zijn.

20130930-202505.jpg
De Boston Yacht Club van 1866.

20130930-202637.jpg20130930-202807.jpg
De toren is van de Townhall van Marblehead

20130930-202849.jpg
Vrijwel alle huizen zijn van hout en hebben allemaal een eigen kleurtje. De meeste kleuren zijn mooi. In de winter mogen er hier geen auto’s langs de straat geparkeerd worden in verband met het sneeuwruimen. Dan komt het hele stadje nog beter tot zijn recht, tenzij er natuurlijk een paar meter sneeuw ligt. Hoewel, dat is dan vast ook weer heel mooi.

20130930-202956.jpg
Heel veel gebouwen hier, zoals deze kerk, stammen uit de 17e eeuw, toen Marblehead een belangrijke haven was.

20130930-203057.jpg
Een van de eerste bomen in herfsttooi. Het is bijna een reden om langer hier te blijven. De herfstkleuren in deze omgeving zijn zo spectaculair.

20130930-203142.jpg
Het is bijna Halloween.

20130930-203326.jpg
Dit is een echt mooi stadje met hoogteverschillen en kromme straatjes, heel gezellig.

Comments { 0 }

Marblehead

20130928-180029.jpg Vroeg opstaan heeft veel voordelen. Zo’n zonsopgang bij Smutty Nose Island is er een van.

20130928-180123.jpg
De sekte/klooster maar nu met het mooie ochtendlicht.

20130928-180231.jpg
Deze vuurtoren staat op een ander eilandje dan het huis van de vuurtorenwachter. Als het regent of stormt was dat kennelijk toch wat bruut om van het een naar het ander te gaan. Er is dan ook een overdekte gang die huis en vuurtoren verbindt.

20130928-180420.jpg
Het is heerlijk weer en we zitten weer te genieten.

20130928-180518.jpg
2 vuurtorens, allebei op hun eigen eilandje.

20130928-180730.jpg
Wij krijgen er geen genoeg van al die vuurtorens. De woonhuizen erbij zijn behoorlijk prettig. Toch zijn de meesten nu geautomatiseerd.

20130928-180824.jpg
In de verte doemt de skyline van Boston op.

20130928-181053.jpg
We naderen de baai van Marblehead, de thuishaven van de Boston Yacht Club. Vandaag gaan nog veel mensen een klein stukje zeilen. Het is hier echt een zeilersgemeenschap. Je ziet veel minder motorboten dan verder naar het zuiden.

20130928-180937.jpg
Langs de kant van de baai in Marblehead staan grote huizen. Marblehead is het Laren van Boston.

20130928-181541.jpg Er liggen hier een paar duizend moorings, waar nu nog veel schepen aan liggen. Aan het einde van de week zal het al veel leger zijn. De wachtlijst voor een mooring is erg lang. Het kan tot 15 jaar duren voor je een plekje krijgt.

20130928-181723.jpg
Ziet er gezellig uit. Gaan we ook nog verkennen, maar vanavond zijn we uitgenodigd in de Boston Yacht Club, door mensen wiens J42 we ooit hadden willen kopen. Dat ging toen niet door en daarom hebben we onze X 412 gekocht. Met die mensen zijn we echter in contact gebleven.

20130928-181845.jpg
We liggen aan een mooring van een vriendje uit Nederland, die hier al heel lang woont.

20130928-181940.jpg
Deze bijzonder geconstrueerde vuurtoren bewaakt de ingang van de haven van Marblehead.

20130928-182013.jpg
Corinthian Yacht Club. Daar komen we niet. Dat is de concurrent.

Comments { 0 }

Onderweg naar Boston

De foto’s, die bij Pim’s verhaal horen zijn per ongeluk eronder terecht gekomen, dus je moet even terug scrollen om die te zien.

20130927-204444.jpg
We varen weer vroeg weg; de zon doet verwoede pogingen om door te komen. Maine blijft verrassen met allerlei prachtige luchten en vergezichten.

20130927-202937.jpg
Twee vuurtorens in één shot; oud en nieuw. Ook de nieuwe is nu geautomatiseerd.

20130927-203427.jpg
The Indian summer gaat hier al een klein beetje beginnen. Als de vergezichten hier nu al spectaculair zijn, dan is dat eigenlijk nog kinderspel vergeleken bij wat de natuur hier in de komende weken te bieden heeft. Werkelijk met pijn in het hart moeten we besluiten, dat we daar niet op kunnen wachten. Indian Summer is onvergetelijk mooi, maar het wordt te koud en het weer te instabiel.

20130927-203556.jpg
De collectie vuurtorens wordt rap groter. Er zijn er genoeg hier en dan hebben we er nog een paar overgeslagen, omdat ze echt niet mooi waren.

20130927-204718.jpg
Het wordt uiteindelijk heerlijk weer en zelfs soort van warm. Dat komt ook, omdat we dat beetje wind wat er is op de motor, doodvaren. We bakken lekker in de zon.

20130927-205007.jpg
We komen aan bij ons doel voor vandaag na 7 uur varen. “Isles of shoal” zijn kleine privé eilandjes, waarvan sommigen door een dijkje van rotsen aan elkaar verbonden zijn. Zo vormen ze een hoefijzervorm waar je lekker rustig kunt liggen. Dat doen boten hier al sinds 1614. Op het ‘Star Island’ staan heel wat gebouwen. Vroeger was het een hotel, waar mensen vanuit Portsmouth ( Hier aan de overkant op het vasteland) kwamen voor weekenden en vakanties. Een beetje van het soort zoals we dat kennen uit de film ‘Dirty Dancing’. Veel meer dan dirty dancing is hier ook niet te beleven. Het hotel heeft het in deze tijden dan ook niet overleefd. Nu is het gebouw in gebruik door een religieuze gemeenschap met veel regels waar je aan moet voldoen als je ze wilt bezoeken. We laten het er bij . Ons Klontje ligt nog opgevouwen op het voordek, dus we kunnen toch niet weg.

20130927-205831.jpg Deze meeuw heeft Hanneke’s hart gestolen. Zijn (of haar) blik zegt: ‘Als ik nou heel lief kijk, dan krijg ik vast nog een stukje brood’. Pim wordt naar beneden gestuurd om brood te halen, dat Hanneke daarna grootmoedig aan de meeuw voert.

Comments { 0 }