The Bitter End: Sailing is the answer, what was the question?

Het zit er al weer op voor ons! Time flies when you’re having insane amounts of fun.

Na Cooper Island vertrokken we dinsdagmorgen naar de Gorda Sound, een grote beschutte baai op het noordelijkste puntje van Virgin Gorda. Een tocht van een kleine 12 mijl, maar wel kruisen. Als we wegvaren is er al wat dreigende bewolking, dus we houden even het 2e rif erin en motorsailen met de genua opgerold, zodat we wat rechter op ons doel kunnen afvaren. Dat blijkt een good call. De wolken pakken samen en we varen net langs het randje van een heuse squall. Begrijpen we dat voortaan ook beter als Pim en Hanneke erover vertellen. Achter ons verdwijnt het grootste deel van de BVI’s in een mist van regen en harde wind.

20130212-072709.jpg
Bootje onderweg

Wij duiken onder de kust bij Virgin Gorda voor wat beschutting. Als we bij de ingang van Gorda Sound komen is het opgeklaard en kunnen we nog net even lekker vol tuig zeilen onder alweer strakblauwe skies, voordat we tussen het rif door naar de Bitter End Yachtclub cruisen. Dat is meer een resort dan een yachtclub, maar volledig op watersport georiënteerd en op een prachtige plek, alleen bereikbaar over het water. Het is een begrip in de zeilerswereld en we willen uitvinden waarom.

20130211-141236.jpg

We verwennen onszelf en met name Michiel en gaan in het haventje liggen. Een heerlijke plek midden in het resort, aan mooie houten steigers naast o.a. een 100 voet Swan en een mooi klassiek houten tweemastertje. De douches zitten in een gebouwtje boven het water en we douchen terwijl we door de planken heen het azuurblauwe water zien. Verder verkennen we het ‘dorpje’, boeken een duik voor morgen en ontdekken dat de pub bij de marina binnen babyphone bereik is.. We eten dus heerlijk met z’n drieën ‘uit’ terwijl Michiel lekker tukt op de Nelly Rose.

20130212-072445.jpg

Woensdagmorgen heeft Floor yogales op een groot vlonder boven het water, de mooiste locatie waar ze ooit heeft ‘geyogaat'(?), maar helaas ook bij mangroven in de buurt. Dat betekent muggen en die houden van Floor.. Lekgestoken en toch zeer zen (respect) komt ze terug. We spelen lang met Michiel in het zwembad met een babybodyboard en ‘s middags maken Roos en Harm een mooie duik bij prachtig koraal. Ze spotten oa. een grote Lionfish, die niet thuis schijnt te horen in de BVI’s. Toch een bijzonder mooi beest.
‘s Avonds poolen we nog met crewmembers van de Neckerbelle, de 100ft. catamaran van Sir Richard Branson. Die ligt om de hoek bij Necker Island, het privé eiland van Sir Richard Branson.. Een ander leven.

De volgende dag worden we voor een full breakfast uitgenodigd door onze vriendelijke buurman Gordon, van de mooie houten tweemaster. Ze zitten met een grote familie in het resort, ook met een baby. Erg gezellig en boeiend om weer eens totaal andere mensen te spreken.
In de middag gaan Floor en Harm duiken bij Great Dog, een eiland in het National Park dichtbij, met een indrukwekkende ‘under water topography’. De gids zwemt voorop door smalle kloven en lange tunnels; prachtig.
Tante Roos past op Michiel en na de duik gaan we met z’n allen in de dinghy naar Saba Rock, een klein resort op een eiland vlak bij voor het happyhour. Een bijzonder leuke sfeer op een dito plekje, waar de kitesurfers bijna in flight over het terras komen.

20130212-072428.jpg

Vrijdagochtend klaren we uit en vertrekken naar Anegada, het meest noordelijke eiland. Het is heerlijk halverwind varen, maar wel strak navigeren. Anegada is het enige atol van de BVI’s en dus lastig te zien, want laag, en lastig binnenvaren door de riffen. We arriveren zoals aanbevolen als de zon op z’n hoogst staat, zodat de ondieptes goed zichtbaar zijn en komen veilig aan bij een mooring op een topplek. Een taxirondrit leert ons dat het atol mooi en behoorlijk desolaat is. De chauffeur laat ons mooie plekjes zien, oa met hangmatten tussen palmbomen aan het strand ‘to get rid of that last stubborn bit of stress’. Dat is gelukt.

20130211-142232.jpg

De volgende dag moeten we naar St. Maarten. Er is een kort maar goed weather window, dus varen we om 15:00u uit, rechtsom Anegada om zo hoog mogelijk uit te komen. Het is bijna altijd pal tegen de wind in en alle locals die we spraken zeiden dat motorsailen het beste was. Dat klopt en bovendien zit het weer behoorlijk mee. Nog steeds niet te doen alleen op de zeilen, maar met golven van ca. 1.5m ipv 3.5m op de heenweg is het goed vertoeven op de Nelly Rose en motorsailend over stuurboord in 1x bezeild. Niemand zeeziek, iedereen die netjes ‘s nachts z’n wacht loopt (behalve Michiel die weer heerlijk doorslaapt), alle als stad vermomde cruiseschepen ontwijken en voor we het weten (na 18 uur..) varen we St. Maarten al weer binnen.

20130212-072317.jpg

Het was fantastisch. We zijn Hanneke en Pim zeer dankbaar voor de tijd aan boord van hun heerlijke Nelly Rose. We weten zeker dat ze na de Hollandse sneeuw weer gaan genieten hier. Wij gaan ze weer volgen via de site.. Adieu!

20130211-142746.jpg
Liefs,
Harm, Floor & Michiel Tiddens en Rosalie Tordoir

Comments { 0 }

Schilpad onder de boot!

Het is 31 januari en we houden een rustdag. Harm gaat inklaren bij Customs en na de middagdut van Michiel nemen wij een open taxi naar de Baths. Een zeer bijzonder en prachtig stukje natuur waar we zwemmen tussen de grote ronde rotsformaties.

20130204-214345.jpg
De volgende dag nemen we de Nelly weer lekker uit varen over het azuurblauwe ‘IJsselmeer’. Alle eilanden kun je zien liggen en ze zorgen ervoor dat we relatief beschut zijn tegen de ocean swell. Perfect dus! Via Ginger, Cooper en Salt Islands, kruisen we af naar de Bight in Norman Bay. Het is een prima komvormige baai, waar je kan kiezen of je bij de beach bar met live muziek wil liggen of naast partyschip Willy T. We gaan voor de tussenin oplossing. Met snorkelen, borrelen en spelen met Michiel vullen we onze middag.

20130204-214818.jpg
‘s Avonds checken Roos en Floor toch even wat er waar is van de wilde verhalen over de Willy T. Ze blijken te kloppen; harde Britse muziek en dronken Engelsen en Amerikanen die naakt vanaf het dak van het schip duiken. Als twee muurbloemen kijken we het even aan, maar laten ons uiteindelijk toch overhalen voor rum punch en een dansje op het dek (Gangdam Style!). Gelukkig neemt Harm de ‘ochtenddienst’ van Michiel op zich en na een lange duik in het frisse water voelen we ons weer top.

20130204-215318.jpg
Op 2 februari varen we met een ruime windse koers richting het meest westelijke punt van Tortola: Soper’s Hole. Het is wederom een mooie tocht langs Pelican Island en de Indians. We pikken een mooring op en bezoeken het ‘stadje’ dat ons erg doet denken aan de handelskade in Curacao. Roos voelt zich thuis!

20130204-215447.jpg
We shoppen een mooi shirt en zwembroek voor Harm bij Pussers landing. In de gids lazen we over een mooi hotel op het eiland: Frenchman Cay, waar we uit nieuwsgierigheid een kijkje gaan nemen. Het is er waanzinnig mooi!!! Op de uiterste punt van het eiland gelegen heeft het bijna 360graden view en het strand heeft een inner bay waar we poedelen met Michiel. Hij is weer de star van het strand en Harm en Floor voelen zich berentrots!

20130204-215640.jpg
We ontmoeten Michael, een oudere man die pas op zijn 45ste ging zeilen en sindsdien bevlogen schipper is geweest. Harm spreekt hem langere tijd en int adviezen over onze terugweg naar St. Maarten en de BVI. Weer terug aan boord leggen we een tevreden Michiel op bed en eten wat bij Pussers. Captain Thom, die we even daarvoor hadden ontmoet op de steiger, sluit zich bij ons aan en vertelt over zijn boeiende leven. Hij woont een paar maanden per jaar in Main, USA, en is professor in theatre, scenarioschrijver, actor en director. En de rest van het jaar is hij captain van zijn ‘Waterdance’. We hebben een gezellige avond en wagen ons aan een Painkiller, een fameus en berucht drankje in de omgeving. De mooie tinnen mugs krijg je mee naar huis als bewijs.

20130204-220034.jpg
In de morgen van 3 februari doen we boodschappen en koffie en varen uit naar de volgende bestemming: Cooper Island. Het belooft weer een mooie tocht te worden, nu upwind met lange slagen.

20130204-220358.jpg
Rond 16.00uur komen we aan in de baai en racen, zoals de gids al voorspelde, voor de laatste mooring. De Amerikanen naast ons winnen het duel. Wij liggen dus aan een mooring die veel te dicht bij de kant lijkt te liggen. Al snorkelend zien we dat het meevalt. Roos voelt zich niet zo lekker na hele dag zon op haar hoofd, dus gaat vroeg haar kooi in. Harm en ik gaan voor een toetje naar de Cooper Island Beach Club en eindigen met een volledige maaltijd en twee toetjes. Wat een leuke tent! En wat een vriendelijke bediening! En wat een lekker eten. Mede daardoor besluiten we om hier nog een dagje te blijven.

20130204-220603.jpg
De volgende ochtend starten we rustig en snorkelen in paren van twee. Heel gaaf, want we zien niet alleen verschillende soorten papegaaivissen en veel gekleurde trompetvissen, een stingray, barracuda, ook een hele mooie schildpad! En bij terugkomst van team 2 zit er zelfs een schildpad onder de Nelly Rose!
Na de middagdut en wat kruipoefeningen van Michiel, nemen we de dinghy weer naar de Beach Club, waar we een hele relaxte middag hebben. We zwemmen met Michiel, drinken Pina Colada’s en sangria en genieten van het ongelofelijk mooie uitzicht…
Morgen varen we meer naar het oosten en zijn benieuwd wat de BVI verder voor ons in petto hebben…!

20130204-220805.jpg

Comments { 0 }