We werden ‘s morgens wakker en vonden bij het plaatsen van de vlag broodjes bij ons in de kuip. Dit keer niet door de Noren verzorgd, maar als attentie van de marina als compensatie voor de overlast van de bouwactiviteiten. Het is hier nog lang niet klaar, maar het wordt uiteindelijk erg mooi. Zo mooi, dat het uiteindelijk wel erg duur zal gaan worden. Wij nemen de geringe overlast graag voor lief.
Na het ontbijt lopen wij langs de gemeenschappelijke wasplaats van het dorp. Als die in bedrijf is klinkt het net als het Sportfondsebad van al het gekeuvel van de dames.

De was wordt te drogen gehangen aan een prachtige puzzel van draden en palen, die te complex is om door ons goed op de foto te worden vastgelegd.

Even verderop is de visserijhaven, waar de mannen netten zitten te boeten. Een beeld dat al honderden jaren oud is, maar de maat van de netten is wel wat groter geworden.

We maken samen met een aantal meeuwen jacht op deze meeuw. Wij om een foto van hem (m/v) te maken met, zijn soortgenoten om het krabbetje afhandig te maken. We vragen ons af wanneer en waar zij deze prachtige prooi in alle rust op zal kunnen peuzelen.

Rechts voor de brug is de steiger waar de watertaxi zal komen om ons naar de andere kant te brengen. De kleurrijke huizen zijn niet in die kleur geschilderd, maar betegeld. Tegels met een motief, waardoor het er heel levendig uitziet.
Porto ligt aan de noordkant van de rivier en Gaia, waar alle port gemaakt wordt, aan de zuidkant. We gaan eerst Porto bezoeken. Een stad, die we misschien nooit zouden hebben ontdekt als we deze reis niet zouden zijn gaan maken. We zijn er eigenlijk best tevreden mee, dat we hier nu op eigen kiel zijn beland. We hebben nog geen idee wat ons om de bocht in de rivier te wachten staat, maar we zijn uiteindelijk enorm onder de indruk.

De watertaxi die ons naar de overkant brengt.

Het dorpje aan de overkant van de marina. Ook hier een kleurrijk tafereel.

Als we achterom kijken zien we de marina waar de Nelly Rose ligt.

We vervolgen de reis met dit prachtige oude trammetje, wat nog gewoon in dagelijks gebruik is. Porto heeft wel supermoderne treinstellen voor de metro, maar deze trammetjes doen het nog prima.

Op dit punt verlaten we de tram en duiken meteen de oude stad in. Een echt oude stad met allemaal smalle straatjes. Het ene doorkijkje nog mooier dan het andere. Veel terrasjes voor de vele toeristen, maar er is weinig fantasie voor nodig om je een beeld te vormen van de bedrijvigheid in vervlogen tijden. Hier is een authentiek stuk historie bewaard gebleven.

Op een pleintje maken wij ons plan de campagne. We gaan vandaag dolen. De oude stad is niet echt groot, dus gewoon wandelen is een goede manier om een indruk te krijgen. Wel is er een indrukwekkend hoogte verschil. We bekijken eerst de stad bij de oevers van de rivier en gaan daarna met de funiculaire bij de oude brug naar het hoger gelegen centrum.

Het ene doorkijkje is nog spectaculairder dan het andere.

Aan de rivier de Douro is gisteren aan de overkant in Gaia het jaarlijkse port-festival begonnen. Alle porthuizen leggen hun prachtige traditionele schepen met gehesen zeilen – zolang de wind dat toelaat – voor de deur.

De oude brug heeft twee verdiepingen. De bovenste verbindt het centrum van Porto met het hoog gelegen bewoonde deel van Gaia en het lage deel verbindt de oevers. Aan die oevers in Gaia staan de fabrieken waar de port gemaakt wordt.

Het uitzicht over Porto vanaf het bergstation van de funiculaire. De kerktoren die er uitspringt is van een smalle hoge kerk die we later in de middag bezoeken.

We bezoeken als eerste het bisschoppelijk paleis met de kathedraal, die op de top van de berg als een onderdeel van de verdedigde stadsmuur is gebouwd. Wat opvalt, is het relatief sobere interieur van de kerk.

Speciaal voor de Santiago -gangers een mooi beeld van Jacobus.

Een 18e eeuwse kerk met een redelijk barokkerig interieur. De gevel is pas in de 20e eeuw betegeld.

De smalle kerk waar die hoge toren bij hoort. Binnen is het behoorlijk goud wat er blinkt.

Morgen meer