We zijn hier naar toe gegaan, omdat er zwaar weer werd verwacht. Als we met behulp van de havenmeester aan ons Ponton aanleggen, blijkt dat er vóór een mooringlijn mist. ( ligt op de grond verankerd) Hij beloofd, dat er ‘s middags een duiker zal komen om die aan te brengen. Dat was afgelopen zondag. Er kwam niemand, dus Pim is maandag een wandelingetje naar het havenkantoor gaan maken, heeft opgebeld, gevraagd naar een andere ligplaats enz… Maar er gebeurt niks.

Maandag komt er een duiker met 3 anderen op het steiger achter onze boot en hij plonst erin en doet iets in het water, wat we niet kunnen zien. Hij stelt vast, dat er helemaal geen tweede mooringline ligt. Pim gaat in discussie met de buddy van de duiker, die met de marifoon contact opneemt met de Capitan del Puerto en krijgt te horen dat we géén 2e mooringlijn krijgen. Pim loopt weer naar het havenkantoor en komt daar de man tegen die ons voor zondag al een duiker beloofd had. Hij zag de Capitan lopen en schoot er meteen achteraan. Heftig gesticulerend zag Pim hoe hij onze zaak bepleitte. Met een tevreden lach op het gezicht kwam hij terug, maakte een obsceen gebaar en zei, dat de duiker in de loop van de middag weer terug zou komen om een en ander op te lossen. Aan het einde van de middag nemen we maar weer contact op via de marifoon en beloven ze ons, dat er over 10 minuten iemand zal komen. Niet dus.

Dinsdag maakt Pim weer zijn wandeling langs de megajachten op weg naar het havenkantoor. Het geval is inmiddels bekend, en er wordt aan gewerkt. in de loop van de dag. We weten, dat het in de loop van de dag echt hard zal gaan waaien en vragen dus of het nu echt gaat gebeuren. ja, geen zorgen, het komt. Weer terug langs alle mega jachten. Ze doen ook mee met de ARC, maar zullen wel wat eerder aankomen dan wij.
In de middag begint te regenen en wat harder te waaien. We roepen weer op over de marifoon en er komt een Seaman (klinkt wel geestig als een Spanjaard dat uitspreekt) komt langs in zijn rubberboot en zegt dat we niet moeten zeuren en dat die storm echt niet komt. Hij vraagt wel een extra lijn en we liggen iets vaster. Hij is net weg als de storm echt losbarst en we raken inmiddels met de achterkant het steiger, waardoor de electriciteitskabel klem komt te zitten. Pim haalt hem weg, we kunnen best even zonder. We hangen het opblaasbare trapje/stootkussen er tussen met nog een extra stootkussen. Het poeiert nu echt met flinke vlagen.
We durven even een borrel te gaan drinken op de Helena Christina van Aad en Hella, waar we later ook een pizzaatje mee gaan eten in de beroemde Sailor’s Bar. Aad loopt even mee als Pim gaat inspecteren of Nelly Rose nog goed ligt. Hij komt in de bar ernaast de assistent havenmeester weer tegen, die hem zegt dat wij bovenaan de prioriteiten lijst staan voor morgen. Ben benieuwd.
De volgende dag stort het van de regen en maakt Pim weer zijn gebruikelijke wandelingetje naar het havenkantoor om te kijken hoe het het er voor staat. Alle duikers zijn aan het werk in de commerciële haven en kunnen misschien morgen komen, is de reactie. Pim heeft van de assistent haven meester de verzekering gekregen, dat hij in het havenlog een opmerking zou plaatsen, dat het echt een slechte situatie is. Hij vraagt of ze het log kunnen checken en verdomd! Het staat erin. Dat verandert de zaak. Wederom de toezegging dat het gaat gebeuren en inderdaad, in de loop van de ochtend komt de duiker en legt een extra mooringline aan. Nelly Rose ligt weer als een huis, maar Pim zal zijn ochtend wandelingetje missen.

Achter het havenkantoor zie je de Cruiseschepen mooi afsteken tegen de zwarte vulkaan.

Ja en eindelijk om 12.00 uur komt er weer een duiker met een compaan met allerlei kettingen en lijnen!

Hij plonst erin en doet wat ie moet doen!

We liggen eindelijk goed en slapen ‘s’nachts ook weer beter.