Het ARC circus is officieel begonnen vandaag! Na maanden van vrijheid zijn we nu ingelijfd bij een circus; vrijwillig, maar toch.

De containerkantoren zijn geopend en er staat al een rij van mensen, die zich willen inschrijven. je moet je overal voor inschrijven. We krijgen ons startnummer: 209. We melden ons meteen aan voor de safety check en we zijn op maandag als 6e boot aan de beurt, zodat we dat lekker snel achter de rug hebben? We krijgen ook onze badges, die we vanaf nu bij alle activiteiten om onze nek moeten dragen. Het lijkt wel een congres. We krijgen zelfs zo’n plastic aktetas, waar we allerlei meer of minder nuttige papieren in aantreffen. Zo zijn er bijvoorbeeld allerlei workshops. Het grootste deel daarvan heeft interessante thema’s en we schrijven dan ook voor de meesten in.
Iedere avond is ‘happy-hour’ en daar zullen we meestal ook wel naartoe gaan. De grote diners laten we een beetje voor wat ze zijn. We hebben weliswaar voor geval van nood een ‘pakkie-deftig’ bij ons, maar we zien dit allemaal niet als nood.
Vandaag kort voor 11.00 uur komt Rob, de safety inspector, aan boord. We beginnen aan dek, werken aan bakboord van achter naar voren en aan stuurboord weer terug. Aan dek is alles in orde. Dan worden de spullen specifiek voor de veiligheid gecontroleerd; het reddingsvlot wordt gecontroleerd, de vuurpijlen worden geteld, de zaklantaarns getest, de bevestiging van de accu’s gecontroleerd, de E.H.B.O kisten en brandblussers nagekeken, de zwemvesten en het noodstuur, de Grab bag en zelfs de oven wordt gecheckt. Die oven moet iets aangepast. Als we ondersteboven zouden gaan – wat we echt nooit hopen mee te maken – dan zou de oven eruit kunnen vallen. De klemmetjes waardoor dat voorkomen moet worden blijken naar buiten gebogen te zijn, waarschijnlijk bij het vernieuwen van de gasleidingen. Het zijn details, maar goed, dat het is opgemerkt. Verder is alles op wat andere kleinigheden na goed voor elkaar. Woensdag komt Rob nog even kijken of het allemaal is opgelost. Hij vond, dat we het uitstekend voor elkaar hebben en dat is een pak van ons hart.
We hebben verder Jerry the rigger besteld. Dat zou niet echt nodig moeten zij. Tuned uit Medemblik heeft alles in juni nog gecontroleerd en waar nodig vernieuwd, maar we hebben sindsdien toch zo’n 3000 mijl gevaren en een volgende gelegenheid laat weer even op zich wachten.
Ook krijgen we hopelijk iemand aan boord, die onze satphone en computer in verbinding met elkaar kan brengen. Het is vooral onze eigen onhandigheid met computers, maar dat deel van de installatie, de boordcomputer en alles wat daarmee is gekoppeld, is eigenlijk het enige waar we nooit gelukkig mee zijn geweest. Aangelegd door mensen die er waarschijnlijk alles van begrijpen, maar die niet meer kunnen praten met binair gehandicapten zoals wij. De dialoog met hen heeft verrassend Babylonische aspecten. Het is wel belangrijk dat het lukt, anders kunnen we geen gezellige updates van onze reis sturen. Geen updates over 3 weken op zee en alles wat we daar gaan beleven. De vissen die we er gaan vangen, de dolfijnen die met ons komen spelen, de dagrecords die we misschien wel gaan varen (hoewel, dat staat al redelijk scherp), de uren zon en meer van dat fraais. We houden u op de hoogte.