van 17º 03′ Noord  035º  50′ West.

We zitten in een lekker ritme. We ontbijten met gekookte eitjes om 9 uur bij het wisselen van de wacht. Nr. 3 wordt rucktsichtsloss wakker gemaakt. Vanochtend vloog alleen Hanneke’s ei door de ruimte. Ze mogen dus niet te zacht worden gekookt.
Een half uur voor je wacht afloopt maak je de bilge schoon. Dit keer waren het maar 6 sponzen vol. De roerdoorvoer lekt wel een beetje, wwarschijnlijk op het lager, maar het lijkt niet erger te worden. Daarna schrijf je netjes de positie in het logboek met de eventuele bijzonderheden, zoals : Toen het licht werd merkte ik pas, dat ik al een uur bovenop een dooie vliegende vis had gezeten en hoeveel je er overboord hebt gegooid. Voor Hanneke beginnen dan de gewone klusjes, die nauwelijks verschillen met thuis al ben je vlugger klaar vanwege de beperkte ruimte. Het is echter wel ochtendgymnastiek om de WC schoon te krijgen, nadat Pim de pomp alweer uit elkaar gehaald en in elkaar gezet heeft. Gelukkig werkt hij nu echt weer als vanouds. Vloertje dweilen vereist ook de nodige acrobatiek, als je zo door elkaar gezwiept wordt. Vooral het fornuis reinigen heeft Hanneke al 2 keer een blauwe plek op haar wang bezorgd, omdat ze dan tegen de handrails wordt gegooid. Het zoeken naar de volgende pot mayonaise en marmelade is ook een interresante operatie. Eerst het beddegoed afhalen in de punt, matrassen omhoog klappen en zorgen dat je er niet onder wordt bedolven. Luikje opendoen en snel graaien wat je die dag denkt nodig te hebben. Met een beetje pech blijkt het afbakbrood toch heel ergens anders te liggen : de bakskist!
Dat is nl. nu aan de beurt daar het kauwgumbrood uit de supermarkt nu echt groen begint te worden.
Ondertussen wordt het steeds warmer en loopt Hanneke in een bikini rond en de heren hebben hun Tillyhats op.
Brian’s wacht wordt voortaan de ‘Wetwatch’ genoemd, omdat alleen hij s’nachts regelmatig door regen wordt overvallen en de luiken erin moet doen.
We varen vandaag voor het eerst sinds ons vertrek uit Las Palmas 9 dagen geleden met vol tuig, omdat de wind nu nog maar 15 knoop is.
Vandaag zetten we de klok weer een uurtje terug.
Vanochtend bleek dat Sinterklaas ons toch heeft kunnen vinden zo midden op de oceaan : Chocolade letters! Wel snel opeten natuurlijk voor ze smelten.
Pim vond een mooi boek in zijn schoen, Brian een T-shirt met het ARC-logo en Hanneke een paar schitterende Amethist oorbellen! Dank u Sinterklaasje!
De kruidnoten zijn weer overheerlijk en het marsepein was al op voor hij kwam, ra ra!