Dit is het verslag van de eerste dag op Dominica. Vandaag valt het nog wel mee, maar Dominica 2 staat ook al klaar en is best wel lang uitgevallen.

Onze camera heeft een GPS en houdt bij waar we allemaal foto’s maken. Volgens ons zijn we nu op de blog bijna bij.

Uitzicht vanuit Naomi’s huis.

Hilton en Naomi snijden de ham aan, die we mee hadden genomen vanuit Las Palmas. Hij is werkelijk ontzettend lekker.

Niet echt veilig, want er wordt hier hard gereden. Wel een verstandige geit, want ze ligt aan de goede kant van de weg. Er wordt hier links gereden.

Alles is hier kleurrijk.

Het kan hier ook heel hard regenen. Aan de westkant van het eiland valt het nogal mee, maar aan de oostkant kan tot 9 meter regen per jaar vallen. Toch is dat niet echt lastig. Het regent in heftige, maar relatief korte buien in deze tijd van het jaar.

Gregory roeit ons de Indian River op, waarbij hij bevlogen uitleg geeft over vogels en bomen. Op de terugweg roeit Sam (bijnaam, London) en zingt Gregory (bijnaam Guinness; iedereen op het eiland heeft een bijnaam) nog even Accapella een mooie Bob Marleysong, waar we helemaal stil van worden.

Zachtjes glijden we de rivier op. Hier nog onder de open lucht, maar snel sluit zich het lover nog dichter boven onze hoofden.

Ongelofelijke wortels! We maken heel veel foto’s van die wortelpartijen met al hun gevarieerde structuren.

Middenin de rimboe serveren ze dan in een mooi gebouwde hut een heerlijke rumpunch. Een dynamite voor de mannen en een wat zinniger versie voor de dames.

Fort Shirley is gebouwd tegen de Fransen.

Het wordt allemaal keurig onderhouden.

Dit is in het noorden van het Dominica bij Porsthmouth.

Dit noemen ze een cannonballtree.

Dit is het monument voor hurrican David, die hier huishield in 1979. De boom ,die op de bus gevallen was, is inmiddels flink gegroeid.

Allemaal luchtwortels.