We hebben ons anker laten vallen in de baai voor Christiansted op St. Croix. Het eiland voelt meteen goed aan. Terwijl we aan dek een biertje zitten te drinken met Keimpe en Ank, die hier een paar dagen eerder aan zijn gekomen, komt deze mooie schoener langs. Ze leggen haar zonder motor aan de wal. In de winter vaart de schoener hier en in de zomer gaat ze naar Boston, waar ze met schoolkinderen vaart en ‘sundowner’ cruises verzorgt.

Dit is het eerste beeld dat we van het stadje krijgen. Het wordt alleen maar leuker.

Deze toren, waar vroeger rietsuiker tot suiker werd verwerkt, staat aan de boardwalk. Een houten steiger langs de hele oever van Christiansted.

De boardwalk is net een beetje aan de hoge kant, zodat de dinghies er onder zouden kunnen drijven. Iedereen legt dan ook een hekanker uit. Wij hadden nog zo’n ankertje uit de tijd, dat onze kinderen in de Internationale Cadet klasse zeilden. Zij voeren dan vaak op getijde water en moesten zo’n ankertje als standaard uitrusting bij zich hebben. Klein en licht was belangrijker dan praktische waarde. De kinderen hebben het voor zover ik weet nooit gebruikt. De lijn die erbij zat was ook zo licht mogelijk. Na een minuut of tien hadden we hem uit de knoop.

Voordat we bij Rum Runners aan de drank mogen moeten we natuurlijk eerst het stadje verkennen. Overigens zijn we daar uiteindelijk niet beland, want er niemand kende het password voor de WiFi.

De architectuur wordt voor een deel aan de Nederlandse tropische traditie toegeschreven, hoewel het allemaal gebouwd is door de Denen. Een van die Denen zou Scholten hebben geheten. Dat doet denken aan de Groningse Scholtens, die over de hele wereld actief waren. De bogen zien er erg gezellig uit en bovendien is het erg plezierig om er onder te lopen.

Onder de bogen zien we ineens deze wortels, die ook op andere bogen hun sporen hebben achtergelaten.

Aan de andere kant ziet het er spectaculair uit.

Er zijn twee kerken in het centrum.
De straten zijn smal en het risico dat het huidige verkeer schade aanricht is groot. Dat is nogal drastisch opgelost. Op iedere hoek staat een oud kanon in de grond. Daar had men er genoeg van. De auto’s passen nu wel op.

Het zijn eigenlijk allemaal leuke gebouwtjes.

Dit is het Governer’s house, meteen naast het oude regeringsgebouw. Dat is oorspronkelijk gebouwd door de handelaar Scholten en later door de Denen gekocht en omgebouwd tot de zetel van het gouvernement.

De stad heeft overal uitzicht op de zee. Dat kan hier. Er is nauwelijks tijverschil en het rif beschermd de stad tegen golfslag. Dat ging goed tot 1989, toen hurricane Hugo de Maagdeneilanden overviel. De vloedgolf is toen honderden meters de stad in gedonderd. De gevolgen daarvan zijn nog steeds te zien. Een aantal gebouwen, sommigen echt de moeite waard, zijn nog niet opgeknapt.

Allemaal gezellige pasteltinten

Pim op de flipflops wandelend onder de gele bogen

Het is vandaag rustig in de stad. later op de dag komt de rechtstreekse vlucht uit Denemarken aan en zullen deze taxi chauffeurs het drukker krijgen. Vrijdag kom in Frederiksted een cruise schip. Dat brengt ook extra verkeer. Veel mensen gaan dan ook naar Buck Island. Daar gaan wij ook nog naartoe. Het schijnt een bizar mooie snorkel plaats te zijn.

Geel en blauw

De andere kerk. Omdat we deze truck aan het werk zagen realiseerden we ons ineens, dat alle leidingen ook hier nog boven de grond liggen. Dat is op alle eilanden zo, maar je went eraan en gaat er omheen kijken.