Fredericksted

Net nu we besloten hebben om eindelijk St. Croix, en dan met tegenzin, te verlaten, kregen we een email van onze Noorse vrienden met de vraag of we nog in de buurt zijn en een uitnodiging van Chris en Anne voor de Paasbrunch aanstaande zondag. We zouden dolgraag beide kansen aangrijpen, maar we liggen hier nu vanwege het oog van Pim (gaat helemaal de goede kant op) al een dag of 5 langer dan we hadden gedacht, we hebben al uitgeklaard en de dinghy ligt alweer op het dek. Dat zijn eerlijk gezegd allemaal omkeerbare dingen, maar we moeten gewoon door. We willen nog zoveel zien. Het gaat niet om een enkele dag, maar om een halve week. We doen het niet, we gaan morgen naar Culebra.

Omdat we gaan vertrekken hebben we vandaag nog een keer de eiland taxi genomen om een betere indruk te krijgen over het achterland. Het is wel erg duidelijk, dat we hier op een heel mooi plekje liggen, maar de realiteit ziet er een paar honderd meter verder landinwaarts al heel anders uit. Het is net of we een laagje vernis van het eiland afkrabben. Het eiland is heel Amerikaans. Er zijn grote shopping centres met Wendy Burger, Mc Donalds, IHOP en meer fast food. Er zijn een paar grote K-Marts en dergelijke chain stores op het eiland en de hardware store is voortreffelijk gesorteerd. Toch ziet het eiland er behoorlijk onderkomen uit. Er staan nog veel zwaar beschadigde gebouwen en dat is voor een deel nog steeds terug te voeren op hurricane Hugo in 1989. Na hurricane Hugo zijn op het eiland grote onlusten uitgebroken, die pas na geruime tijd onder controle zijn gebracht, toen het leger troepen hier naartoe heeft gestuurd. Dat is de harde kant van het eiland waar ik eerder over sprak.

20130328-170115.jpg
Deze truck geperforeerd met kogelgaten komen we tegen als we gaan uitklaren.

20130328-170324.jpg
Het is paasvakantie en de schoolbussen staan prachtig met tientallen bij elkaar geparkeerd. Nu is het even jammer, dat we in een bustaxi zitten, want dan kun je niet zomaar even stoppen. Eigenlijk kan dat wel. Je zou dan gewoon $2,50 de man betalen en kunnen wachten op de volgende. Die komt meestal binnen de 10 minuten, maar daar zijn we dan natuurlijk toch net even te krenterig voor. Het komt eigenlijk pas nu bij ons op, want het had ongetwijfeld een leuk plaatje opgeleverd.

20130328-171353.jpg
We stappen uiteindelijk pas uit in Frederiksted, waar we eerst een hapje gaan eten. De architectuur is hier in principe echt de moeite waard en de bloemenpracht is evident. Dit is het huis dat we zien vanuit de kroeg, waar we vooral het glas waar we water in geserveerd krijgen echt de moeite waard vinden.

20130328-171525.jpg
Als ik om een glas water vraag bij de lunch krijg ik deze jampot met een rietje.

20130328-171713.jpg
Naast het café staat ook een boom, waar iemand in 1946 even een vliegwiel tegenaan heeft gezet. Het was het vliegwiel van de dieselgenerator waarmee de stroom tot dat jaar werd opgewekt. Kennelijk heeft men vergeten het op te halen en het is volledig vergroeid met de boom.

20130328-171833.jpg
Frederiksted heeft een serieus probleem. Er komen maar zelden cruiseschepen langs, soms maar één in de week. Als er geen cruise schip is, dan is vrijwel alles dicht. De musea, het fort, de winkeltjes, de bezichtiging van de distilleerderij. Dat doet de rest van het toerisme op het eiland natuurlijk geen goed.

20130328-171957.jpg
Gesloten winkels en bouwvallen doen veel afbreuk aan de potentie van Frederiksted.
Dit stadje heeft behoorlijk geleden onder de orkaan Hugo in 1989 en het is niet zo mooi opgeknapt als Christiansted.

20130328-172217.jpg
Er staan echt wel mooie gebouwen in het stadje met leuke doorkijkjes.
Dit was wel recent gebouwd in 1902 met de stenen , die waren overgebleven van gebouwen die de vorige orkaan had verwoest.

20130328-192854.jpg

20130328-193000.jpg
Aan deze pier leggen de cruise schepen aan. De mensen lopen dan door een leuk parkje met een muziektent.
Na de muziektent gaat het eigenlijk rap bergafwaarts. Het fort zou net als in Christiansted een publiekstrekker moeten zijn.

20130328-202054.jpg

20130328-194305.jpg
Maar het fort is in deplorabele staat.

20130328-202244.jpg
Omdat het fort gesloten is klimt Hanneke op een muur om toch nog iets van het interieur te zien te krijgen.

20130328-194427.jpg
De muur laat mooie schakering van kleuren zien, zoals het fort er in vredestijd wel vaker uitgezien zal hebben. Op zich is dat mooi en wij lopen er best met plezier rond, maar toch gaan we ervan uit, dat de cruise passagiers iets anders willen zien. Het is dan ook eigenlijk gek, dat Christiansted, waar geen cruiseschepen binnen kunnen lopen, er vanaf het water prachtig uitziet en Frederiksted ouwe meuk is. De politiek heeft hier echt een steekje laten vallen. Veel van de cruise passagiers komen nu niet eens in Christiansted en gaan alleen voor een dagje naar het strand.

20130328-194830.jpg
Ook bij dit fort “a bridge to nowhere”, net als de trap in Christiansted. Maar vroeger kon hier misschien een sloep voor de admiraal aanleggen bij hoog water.

20130328-194534.jpg
WIJ noemen dit een kapokboom, maar dat is geen garantie dat het er ook echt een is. Die hebben in ieder geval ook zulke indrukwekkende wortels, met prachtige kleuren.

20130328-194629.jpg

20130328-194726.jpg
Het lokale café is wel open, maar helaas zitten er geen andere mensen. We besluiten daarom maar weer met de bustaxi naar de Pueblo supermarkt te rijden om nog wat laatste dingen in te slaan voor de tocht naar Culebra. Daar schijnt weinig te winkelen te zijn. Op zich iets waar we ook wel weer eens naar uitkijken.

20130328-194932.jpg
Dit is slechts een klein kerkje. Het is er een van de vele tientallen, die ook op dit eiland overal te vinden zijn. Overigens zien een aantal van die kerken en kerkjes er ook heel vervallen en zelfs verlaten, opgegeven, uit. De scholen zijn daarentegen prachtig. Goed onderhouden, ruime sportaccommodatie, speelplaatsen en grote borden met waarschuwingen tegen drugs en tips zoals “THINK, FOCUS and CONCENTRATE.

20130328-204252.jpg
Bij Pueblo halen we nog even de laatste boodschappen. De lang houdbare melk is in de aanbieding. Vier liter voor $5,- Eenmaal aan boord ontdekken we helaas, dat het in de aanbieding is, omdat de houdbaarheidsdatum begint te naderen. We hebben daar overigens geen slechte ervaring mee. Een maandje meer of minder doet er bij die longlife niet zo toe. De Albert Heyn tassen doen het nog steeds goed. Ook met 8 liter melk er in.

20130328-195023.jpg
Voor de winkel is er ook nog een levendige handel in DVD’s. Wij hebben daar geen behoefte aan, want wij hebben via Leonie de Harddrive van Kent en Jim gekregen met 1100 speelfilms erop. Daar zijn we voorlopig nog niet doorheen. We doen er gemiddeld hooguit 1 per week.

20130328-195135.jpg
Vanuit de winkel bellen we met Laren Williams (74), onze favoriete taxichauffeur hier op het eiland. Dat is begrijpelijk, want hij komt aanrijden met een Deens mevrouw en haar kindje, die hij aan het rondrijden was. Maar ja, hij kon William en Johanna toch niet zomaar laten staan? We werden gewoon even onderdeel van haar tour.

Bye Bye St. Croix (uitgesproken Seent Croj).