We gaan ondanks het smerige weer op dinghy safari. De zon komt er af en toe wel door, maar het waait in de baai nog steeds hard en er staat een korte steile golfslag. Met de wind en de golven mee gaat het nog, maar de terugweg gaat een natte ervaring worden. Niets mee te maken, we gaan er op uit.

We varen met ‘Klontje’ onder de brug door. Hier is het water mooi vlak.

In het kanaal komen we kort na de brug langs dit kleine mangrove-eilandje. De hele oever bestaat uit dit soort begroeiing.

Mamacita’s is hier een beroemd restaurant aan het kanaal. We moeten daar nog een keer naartoe, maar voorlopig varen we door. De dinghy aanlegsteiger vinden we iets te basic voor ons Klontje.

Terwijl we langs Mammacita’s varen, zien we een Iguana op het randje zitten. De vorige iguana’s zetten het meteen op een holletje, toen wij er met de camera aankwamen, maar deze is de mensen gewend, ze/hij/het wordt door de mensen verwend.
We varen een rondje door de baai aan de andere kant van het kanaal, met vage plannen om te gaan zwemmen, maar daar zien we vanaf. We zien nu wel waar de ferry’s naar het vasteland vertrekken en besluiten daar informatie te gaan halen voor onze expeditie naar Fajardo (zeg: FaGardo met een fors harde G) op Puerto Rico. Daar is een West Marine en hopelijk hebben die een douche slang voor ons. De onze staat op ontploffen, niet bestand tegen de constante druk van het watersysteem. Het is al de tweede slang die het gaat begeven. We hopen dan ook twee slangen te kunnen kopen. Bij Island Water World op St. Maarten hadden ze de slang, maar toen dachten we dat het nog wel mee zou vallen. Niet dus. Wij gaan morgen op reis met de ferry naar Fajardo.
We meren de dinghy af bij the Dinghy Dock Café en wandelen door Culebra eerst naar Mammacita’s

Ja hoor, de Iguana zit ie er nog steeds. Wat een prachtig dier. Hij beweegt zich uitermate gracieus.

Als we te lang of te dichtbij komen, drukt hij zich plat op de muur, maar verder laat hij het zich allemaal rustig welgevallen.

We dachten, dat dit de ferry naar het vasteland van Puerto Rico zou zijn. alle auto’s moeten er achteruit oprijden, zodat ze er aan de overkant snel afkunnen. We hebben niet kunnen zien of ze in Fajardo ook achteruit erop rijden of dat ze er hier ook achteruit afrijden. We houden het in de gaten. Het schijnt anderhalf uur varen te zijn, maar niet met dit apparaat. Voor voetpassagiers blijkt er een fastferry te zijn.

Die ferry komt net aan juist als wij bij het info hokje worden geïnformeerd over de tariefstructuur voor onze reis naar het vasteland. Het gaat ons per overtocht een hele dollar per persoon kosten. Het wordt bevestigd op dit informatie bord. We horen officieel bij de wat oudere bevolkingslaag.Het duurt nog wel een paar jaar voordat we helemaal voor niets mogen. Wel mooi dat het er ook in Braille staat.

Hanneke valt helemaal voor deze mooie prullenmand. Ze staan hier overal langs de straat. De meesten zijn gewoon wit, maar soms hebben ze dit soort gekke kleurtjes.
We zijn op weg naar onze uitvalsbasis, het DDC.

Opa zit op zijn terras aan de straat te freubelen. Hij maakt een fokje voor zijn model zeilbootjes. Leuke bijverdienste.

Dit zijn de bootjes die wachten op hun tuigage.

Zo ziet de handel er in de etalage een paar deuren verder uit.

Nog even een drankje in de Dinghy Dock Bar met uitzicht op Nelly Rose (en Anita achter de bar) voor we vlak vóór de volgende hoosbui weer aan boord gaan. De terugweg is een kleine teleurstelling. We wilden nog een foto gaan maken van een mooi traditioneel zeilschip wat in de baai voor anker ligt, maar we worden te nat. Hopen dat ie er morgen nog ligt.