We binden Klontje goed vast bij het Dinghy Dock Restaurant en gaan met de ferry naar Fajardo op het vasteland van Puerto Rico o.a. om naar de watersportwinkel te gaan voor een nieuwe buitendouche-slang.

Als we na een uurtje aankomen, zie je dat het niet altijd goed gaat.

Grote terminal hier, ze varen ook naar Vieques, een groter eiland. Met de vrachtboot aan de rechterkant gaan we vanavond terug.

Custom’s House, zo ongeveer het enige aardige gebouw in de hele buurt. De woonhuizen zijn allemaal erg basic. Eén verdieping hoog en vier prefab betonnen platen als muren. Het ziet er allemaal niet echt gezellig uit.

We vragen aan de locals wat we hier echt zouden moeten zien. Ze stellen ons voor naar de Fajardo Inn te gaan, een hotel. Als we daar niet erg enthousiast op reageren, wordt er een luxer hotel voorgesteld, maar meer variaties hebben ze niet. Alleen San Juan schijnt nog een echt leuk oud stadsdeel met wat historie te hebben. Verder is de natuur op het eiland heel mooi, maar dat komt later. Nu besluiten we met ons boek en een Bacardi (de nationale trots) Cola op een terrasje te gaan zitten. Na een paar slokken dansen de letters al voor de ogen. Het is een BAAco.

Deze foto zouden we moeten verkopen aan Kenworth. De kraanwagen is een Kenworth en hij heeft een Mack in de takels hangen. Het zijn toch wel indrukwekkende monsters.

We zien allerlei kinderen geüniformeerd uit school komen. Dit is een leuk schooluniform van een of andere meisjesschool.

We eten een slice Pizza, want aan boord krijg je niks. We zitten immers op de terugweg op de vrachtboot. Er is een klein gedeelte gereserveerd voor passagiers. Het is er ijskoud, de airco draait volle toeren. Gelukkig waren we gewaarschuwd en heeft Hanneke een trui meegenomen. Er wordt een afschuwelijke film (the wrath of the Titans) vertoond om iedereen te amuseren. De film is in het Spaans nagesynchroniseerd. Helaas gaat het licht in “de zaal” uit, zodat we niet eens kunnen lezen.
Er wordt wel goed op ons gepast. Het gaat er op zee nogal ruw aan toe. Tegen de wind in met flinke golven, en plankgas. Halverwege de film gaat dan ook ineens even het licht weer aan en loopt de matroos/steward even langs om te controleren of er niemand ziek wordt. Het zou eerder door de film dan door de zeegang kunnen komen, maar vreemd genoeg houdt iedereen zich haaks.