Deze boot had Hanneke in het Klontje over het hoofd gezien. Gelukkig stond Pim op de kant. Hij riep naar de schipper, dat hij achteruit moest slaan, maar die reageerde daar niet op. Pim nam het landvast van de vrouw van de schipper aan, gooide die om een paal en kon daarmee de 20 ton Island Packet net op tijd afremmen. Het ging gelukkig net goed.

De steigers zijn hier eigenlijk alleen berekend op megayachts met hoge gangboorden. De ladders naar boven zijn steil en hoog, zodat we de jerrycans met een touw aan elkaar door moeten geven.
We gaan vandaag naar het Exuma Cays Land and Sea park. Daar is niets en waarschijnlijk dus ook geen WiFi. We gaan dus even uit beeld, tot we zondag of maandag in Nassau aankomen. Dat, en ook omdat we getankt hadden, is een goede reden om de motor even een goede inspectie te geven en de brandstof voorfilters te vervangen. Pim begon aan stuurboord en vond daar een losliggend moertje. Het is niet leuk als je een losliggend moertje vindt, want je hebt geen idee waar dat aan vast gezeten heeft en welk cruciaal onderdeel daardoor op zijn plaats werd gehouden. Licht erbij en zorgvuldig kijken, maar er was niets te zien.

Toen de motor bekisting aan de andere kant werd losgemaakt was de oorsprong van het moertje al snel duidelijk. De wierpot hing niet meer aan schroeven, maar stond te zwieren op zijn slangen. Gelukkig is dat op de 412 allemaal zo krap ingebouwd, dat het eigenlijk geen enkele kant op kan, maar toch, je weet maar nooit.

Na enig geduldig wroeten en frutten, het is niet het meest duidelijk geengineerde ontwerp detail van de 412 (oh ja, de wierpot, hoe zetten we die vast), zit het weer op zijn plek. Dit keer met zelf borgende moertjes.
Nog even de olie gecontroleerd en de spanning van de V-snaren gecheckt en de technische know how van Pim is weer uitgeput. We kunnen weer vertrekken.