Dit is de oever aan de Hampton kant. Het ziet er allemaal heel vriendelijk uit.

Groen met lage gebouwen

Ook indrukwekkende gebouwen in de neo classicistische stijl, waar de States zolang zo dol op waren.

Alles wat hier de klok slaat lijkt Navy te zijn. Norfolk is een van de drie grote Navy bases van de States. Hier heeft de Atlantische vloot haar thuisbasis. Het barst hier van de vliegdekschepen, die hier zo te zien voor onderhoud liggen. We mogen natuurlijk niet precies zeggen hoeveel er liggen, maar het zijn er meer dan vier en minder dan zes.

De omvang van de vloot is indrukwekkend. We zien van allerlei soorten maritiem geweld en dit is pas de ingang van de Elisabeth rivier. De schepen liggen aan de kade of in een van de talrijke droogdokken die hier zijn.

Niet alleen de grijze kleur van de schepen herinnert ons aan het karakter van het materiaal. Het hospitaalschip onderstreept dat nog even fijntjes.

Bijna alles heeft hier met de marine te maken. Pim probeert later op Google wat informatie over de schepen te vinden en komt op de website van de US Navy terecht, waar heel veel te vinden is. Die website vraagt wel meteen of ze de lokatie van de computer in mogen inschakelen. Ze houden toch nog steeds een oogje in het zeil.

Los van de marine is Norfolk ook een hele grote container haven. aan beide zijden van de rivier staan hoeveelheden container kranen. Deze blauwe Maersk boot uit Hong Kong is maar een kleintje. Zij gaat met al haar Maersk containers bij de blauwe kranen liggen, die dan ook wel weer van Maersk zullen zijn. Wat een gigantisch bedrijf is dat toch.

In al dat maritieme geweld verdwijnt het leven aan de oever een beetje naar de achtergrond. Pas als we om de bocht heen zijn, zien we Norfolk aan de noordelijke oever liggen. Aan de andere kant ligt Portsmouth.

We zijn in de Waterside Marina aan een park in downtown Norfolk. Zodra de Customs and Boarder Protection is langs geweest mogen we aan wal.