We lopen even het kleine museumpje met tuintje binnen.
De geschiedenis van dit plekje.
Zo’n lokaal museum staat vol met van alles en vooral nog wat, zoals deze oude lens voor een vuurtoren.
De post mevrouw was een icoon gedurende lange jaren. Ze droeg een pistool en werd dan ook Pistol Molly genoemd.
Deze aparte klok is gemaakt van grote oesterschelpen. Oesters werden hier veel gevangen en verpakt in de Packinghouses, waarvan er hier zeker 50 waren. Ze waren een grote werkverschaffer. Zie de lijst die naast de klok hangt. Nu proberen ze de oesterstand weer een beetje op peil te krijgen. De Shellfish Research hebben we al laten zien. De lokale bewoners hopen, dat het allemaal wat uitmaakt, maar ze maken zich grote zorgen.
Dit museum was vroeger een ijssalon en dit is nog de oude kassa ervan. Hij wordt nog gebruikt als Hanneke een sticker koopt voor op de buitenboordmotor.
Het curriculum op de Military Academy was uitgebreid en intensief. Je vraagt je af, wat ze bedoelden met training Gentlemen “in the Southern Sence”. Daar ligt mogelijk de reden in besloten, dat na de brand het geheel nooit meer is geopend.
Let op de tekst: bewoond door alleen of vooral Indianen.
Delftsch Blauw is ook vertegenwoordigd.
Tijd Voor de lunch. We kopen een sandwich bij de Deli en picknicken in het parkje aan het water.
Een saaie wand is omgetoverd in een muurschilderij met de oestervissersbootjes.
Dit ziet er uit als een oud kerkje, maar is waarschijnlijk toch altijd een huis geweest. Het is nu een kapper, maar ze had geen tijd om Pim te knippen. Dat wordt langzamerhand wel weer nodig, maar de nood is wat minder, sinds hij met een grote schaar de lok boven zijn voorhoofd heeft verwijderd.
Een oude jachtwerf, die naam maakte in de tijd van de houten jachtbouw. Daar hadden ze een patent voor de double planking. We moeten er nog met een camera naar binnen. Er staan juweeltjes.
Hier kun je goed zien, hoe ze met nietpistolen de cedar shingles bevestigen. Houten huizen bouwen gaat heel snel. Onder deze afwerking zitten allemaal grote platen.
‘s Avonds trakteren we onszelf op een etentje in de befaamde Robert Morris Inn, waar ook George Washington aan tafel heeft gezeten. Het is curry night. Het eten smaakt voortreffelijk, de bediening reuze vriendelijk en het geheel ademt een hele prettige sfeer.
Als we later terug lopen naar Klontje over het terrein van de Tred Avon Yacht Club, worden we uitgenodigd om vrijdag avond langs te komen. Er worden dan wedstrijden gevaren in de verschillende klassen, die door de club worden ondersteund. We zijn benieuwd.
Recent Comments