Tijdens de wandeling naar het Lincoln Memorial, kom je langs de Needle, die helaas in de steigers staat vanwege aardbevingschade. Als je daar bent en je kijkt naar rechts zie je ‘Het Witte Huis’.
Deze glanzende boom staat in een Café met beeldentuin. Daar was eindelijk ook een terrasje waar we even wat konden drinken. Het is allemaal nogal ruim aangelegd en dus ook een behoorlijk stuk lopen.
Dit is het monument voor WW1 waarbij aandacht is voor strijd in de Pacific en de Atlantic.
Hiervandaan lopen we door naar het Vietnam War Memorial ter nagedachtenis van de ruim 58.000 Amerikanen, die in Vietnam gesneuveld of – nog steeds – “missing in action” zijn. De namen staan op het monument in volgorde van melding van overlijden of vermissing. Eén van de doelstellingen van de initiatiefnemers van het monument was het vermijden van een politieke uitstraling en daarmee van een oordeel over deze oorlog. Het is immers een verloren strijd geweest en het zou extra navrant zijn geweest voor de nabestaanden, als duidelijk zou worden, dat het ook een zinloze strijd was geweest; dat hun zoon of dochter, vader, broer of zus, voor niets is gestorven. Daar zijn ze in geslaagd. Het is een hele indringende boodschap over de hoge menselijke kosten van gewapend conflict.
Fotograferende man, aandoenlijk.
Erg indrukwekkend. De spiegeling van het monument betrekt je erbij. Laat zien, hoe je als mens mede verantwoordelijk bent, dat dit soort zaken gebeuren. Een vriendin van ons, die getrouwd is met een Vietnam veteraan, schreef, dat de helft van de klas uit Westpoint van haar man, in Vietnam is gesneuveld. Ze voegde daaraan toe, dat we toen hoopten, dat we hier iets van geleerd zouden hebben, maar niets blijkt minder waar.
We klimmen de trappen op naar het Abraham Lincoln Memorial.
De Needle met het Capitool op de achtergrond. Eigenlijk hoor je de foto natuurlijk vanuit het midden te nemen, zodat je de obelisk ziet weerspiegelen in de “reflecting pool”. Omdat de obelisk in de steigers staat en omdat je dan de lijn naar het capitool minder duidelijk ziet, doen we toch maar deze foto.
Zo hoort het dus eigenlijk: “The Refecting Pool”. Je ziet hier mensen uit alle werelddelen. Er liep ook een groep Nederlandse militairen, die de eerste helft van een opleiding in Amerika afrondden en dat combineerden met een bezoek aan de begraafplaats in Arlington en deze monumenten.
Recent Comments