We zijn op weg van Baltimore naar Cape May. Daarvoor varen we eerst naar het einde van de Chesapeake Bay, waar het C&D Canal begint; het kanaal van de Chesapeake Bay naar de Delaware. Het is een vaak druk kanaal, met grote scheepvaart.

We wilden deze trip in twee etappes doen. Tot aan de ankerplaats in het C&D Canal en daarvandaan door naar Cape May. De eerste etappe was een beetje teleurstellend. Er stond werkelijk de hele dag geen spatje wind. Het water lag er vrijwel de gehele dag als een spiegel bij. Vrijwel, want dat vlakke water – en dan vooral in het weekend – zorgt ervoor, dat vrijwel iedere powerboat in de baai er op uit gaat. Dat maakt behoorlijk wat lawaai en sommigen trekken behoorlijke golven. Meestal pikken wij nog wel een paar uurtjes zeilen mee, maar zelfs dat zat er vandaag niet in. We hebben de hele dag de motor aan gehad; 11 uur lang.

Dat is langer dan gedacht, en dat komt door de super maan. Vandaag is het volle maan en staat de maan het dichtst bij de aarde dan alle andere nachten van het jaar. Dat betekent, dat we over twee dagen een heel hoog water hebben bij vloed en een heel laag water bij eb. Het is een extreem springtij. Vandaag heb je daar al behoorlijk de effecten van.

We hadden het allemaal goed uitgezocht op de kaarten en de getijdentafel. De Amerikanen doen dat op hun kaarten anders dan onze kaarten. Wij gaan uit van LLWS, Laag Laag Water, zoals dat bij extreem Springtij voor kan komen, maar de Amerikanen geven MLL, Mean Lower Low, het gemiddelde lage water. Het is duidelijk, dat het vandaag lager zou worden dan het gemiddelde; van de 21e tot de 28e 9 inch tot een voet lager.

We kwamen bij laag water aan bij de ankerplaats, waar volgens de kaart 3 meter water zou moeten staan MLL. Dat zou nu dus 2.70 meter moeten zijn, meer dan genoeg voor Nelly Rose, die minder dan 2 meter diep steekt. Niet dus. Hanneke draaide keurig in het midden de opening in en we zaten meteen als een huis. Gelukkig was er een vriendelijke mijnheer met een sportboot, die ons wilde helpen. Hij trok er zo hard mogelijk aan en wij gaven veel gas en inderdaad waren we snel weer los en konden we onze weg vervolgen. De ankerplaats zou het niet worden.

We belden met de enige marina aan het kanaal en vroegen wat een nachtje daar zou kosten. Ze vroegen $2 per voet, wat voor Nelly Rose dan op $82 neer zou komen. Dat hebben we nog nergens betaald, maar we zagen niet direct een alternatief. Je mag in het kanaal verder nergens ankeren.

We vroegen de man of wij daar met onze zes en een halve voet diepgang wel binnen zouden kunnen komen. Hij verzekerde ons, dat het geen probleem zou zijn. Hij had net nog een boot met 7 voet diepgang binnen zien komen en die had geen enkel probleem. Een beetje zoals de verkoper, die zegt dat hij zelf net zo’n paar heeft en dat het geweldig voldoet. Gewone bullshit dus. We liepen bij de tweede steiger al aan de grond. We konden nog iets meer naar de andere kant van de vaargeul kruipen, waar het nog iets dieper zou zijn, maar daar stopte het echt. Officieel geven ze de Super Moon de schuld, maar het komt gewoon, omdat ze de aangegeven diepte niet meer halen. Er moet regelmatig gebaggerd worden, maar daarvoor is geen geld. Een probleem dat de hele Intra Coastal Water Way raakt, maar waarvan wij dachten, dat het hier in dit grote en drukke kanaal geen rol zou spelen; wel dus.

Het is allemaal niet zo’n heel groot probleem, want je zit alleen maar vast in de modder, maar het schiet niet echt op. Het kost gewoon veel tijd. Gelukkig waren ze bereid om ons over de drempel te trekken. Ze stuurden een bootje. Dat hebben wij gebruikt om ons weer terug in de richting van het kanaal te laten slepen, want over de drempel naar het diepe stuk van de haven zou betekenen, dat we de volgende dag pas om een uur of negen weer bij het kanaal zouden kunnen komen. Daar hadden we geen zin in, want dan komen we in het donker aan in Cape May.

We besloten in eerste instantie om dan de nacht maar door te varen. Niet ideaal en we hadden er niet echt zin in, maar ach. Toen we echter bijna het kanaal uit waren, zagen we op de AIS dat er twee zeilboten daar hun anker hadden laten zakken. Natuurlijk, in de Delaware mag dat wel. Normaal niet zo’n aantrekkelijk idee, maar met dit rustige weer een ideale optie. Anker zakken en de wekker op vijf uur. Morgen gaat de reis weer verder.