Het is de zondag van het lange 4th July weekend en de Amerikanen moeten maandag weer aan het werk. Het is een waarachtige file de baai uit en we moeten ‘ritsen’ om ons plekje daarin te vinden. Het is heerlijk weer.

Eenmaal buiten verspreidt de file zich in alle windrichtingen; terug naar New York, Connecticut, Rhode Island of naar noordelijker staten. Wij gaan naar het noorden, naar Newport in Rhode Island, en komen langs het Northern Lighthouse (1867).

Het is een superzeildag en we merken, dat we in de buurt van het zeilersmekka beginnen te komen. Er vaart wat rond hier. Newport is de plaats waar Sparkman and Stephens vandaan komen. Zij zijn de ontwerpers van veel jachten, die we vandaag klassiek noemen, maar die in hun tijd op alle gebied vooruitstrevend waren. Even verder de rivier op ligt Bristol, waar de Herreshoff Manufacturing Company van 1878 tot 1945 gevestigd was. Zij bouwden onder andere acht keer het jacht, waarmee de Amerikanen de America’s Cup verdedigden.
Die America’s Cup is overigens de afgelopen zondag in San Francisco weer van start gegaan. Eerst worden wedstrijden gehouden om de uitdager te selecteren, die het mag gaan opnemen tegen Team Oracle USA, de huidige houder van de America’s Cup (www.americascup.com). De eerste wedstrijd om de beker (de 100 Guinea Cup) werd in 1851 gewonnen door de schoener America. Het is de oudste trofee, waar nog steeds om gestreden wordt. Die historie waart hier rond.

De Beavertail-Lighthouse begroet je bij binnenkomst van Narragansett Bay. Het zwaailicht staat aan.

Een goed bewaard scheepje vaart onder een vakantie huisje huis met een grote koepel door. We gaan hier over land waarschijnlijk ook een tocht maken langs de vakantiehuizen van de echte rijke Amerikaanse families. Onder andere staat hier een huis dat de ‘Breakers’ heet, van de VanderBiltjes. Dat schijnt op Schönbrunn te lijken.

Ook weer mooi.

We hopen dat dit een hotel is, maar zeker weten doen we het niet…..

Dit huis is niet af en er zijn geen bouwactiviteiten waarneembaar. Het geld was kennelijk vroegtijdig op en daarmee verliep het toegangskaartje tot de club der superrijken. De bouwer stond voor joker, en dit spookhuis staat hier op de rots lelijk in het zicht.

Charter-schooners varen op en neer.

We houden van onze vuurtorens, hoewel we er in deze GPS tijden minder behoefte aan hebben. Deze stond er al vóór de brug werd gebouwd en heet Rose Island Lighthouse.

We komen langs Fort Adams en draaien stuurboord de baai, in waar we met enige mazzel en wat puzzelen nog net een plekje kunnen vinden om te ankeren. Twee toekomstige buurmannen gaan aan dek van hun schip zitten om het allemaal met de nodige scepsis gade te slaan. Als we eenmaal liggen zijn ze gelukkig tevreden.

Nog een charterschooner met een luidkeels zingende bemanning aan boord. Ze zeilen zo ver mogelijk door. De bemanning is hier bezig met het opdoeken van de kotterfok.

Dit is een houten 12 meter jacht. Dat is een meetformule, die lang werd gebruikt als maatstaf voor de America’s Cup jachten. Er varen er hier in de haven nog een aantal rond.

We liggen op onze ankerplaats helemaal op de eerste rang. Hier vaart een nog oudere 12 meter voorbij. Er komen ook nieuwe jachten langs. Sommigen met hele mooie elegante lijnen en prachtige zeilvoering, maar ook hele lelijke racemonsters.

Onze buurman Allen komt langs en geeft wat tips voor de omgeving.