Dit is een cottage. Die zijn van hout gebouwd.

Deze was moeilijk te zien. Maar, net zoals de meeste huizen, nog wel gewoon bewoond. De allergrootste huizen zijn in gebruik door de universiteit, sommigen als onderdeel van de campus en bewoond door studenten. De regels voor die studenten schijnen nogal restrictief te zijn, zodat het geen aaneenschakeling van orgiën en bacchanalen wordt.

De bomen in de parken rondom de huizen zijn vaak geïmporteerd uit Europa. De meesten zijn nu rond de 80-100 jaar oud en zien er dan ook prachtig uit.

Dit lijkt de White House wel.

Dit was het huis van de familie Belmont, grote liefhebbers van de paardensport. De Belmont Stakes, onderdeel van de Triple Crown (Kentucky Derby, Preakness Stakes en de Belmont Stakes) is genoemd naar de vader van de bouwer van dit huis. In de oorspronkelijke versie, was de gehele begane grond gewijd aan de paarden van de man. Nou, gewijd aan, op de begane grond waren de stallen van de paarden en de ruimte voor koetsen en dergelijke. Later is dit vervangen door balzalen en zo, maar er schijnen mooie schilderijen van paarden te hangen.

Drie kamelen op het grasveld. Daar hoort ook weer een geheel onzinnig en wat pervers rijkelui’s verhaal bij, maar helaas is dat in de veelheid van verhalen van dit soort exorbitante gedrag in de vergetelheid geraakt. Een verhaal dat is blijven hangen ging over een mevrouw Astor, die een ‘white’ party organiseerde. Alles en iedereen moest volledig in het wit komen. Paarden en koetsen of auto’s waarmee de gasten werden aangevoerd, gezichten, alles moest wit. Zij vroeg zelfs aan de admiraal van de vloot in Newport of hij een paar oorlogsbodems wit zou kunnen schilderen en die voor het huis te laten ankeren. De admiraal weigerde dit, op gronden die deze mevrouw volstrekt onredelijk voorkwamen. Zij liet daarom grote witte mock-ups van oorlogsbodems voor het huis ankeren. Kennelijk ooit gemaakt voor een filmproductie. We gaan er niet van uit, dat de admiraal op het feestje mocht komen.

Dit is vrij nieuw en met nieuw geld gebouwd. Er is veel te doen over oud en nieuw geld hier in de buurt. Newport is van die families, die het dichtste in de buurt komen van de positie die in Europa door de adel wordt ingenomen. Zij kijken met afgrijzen naar de nieuwe rijken en ook daar zijn weer allerlei bizarre verhalen over. Het is grappig of navrant om te zien, waar de afstammelingen van de mensen, die aan de basis hebben gestaan van dit soort vermogens, zich mee bezig menen te mogen houden.

De 10 Mile Ocean Drive heeft prachtig uitzicht op zee en op de villa’s die daarop uitkijken.

Ook het huis was een beetje Eftelingachtig. Dat betekent, dat het hoognodig in de verf gezet moest worden.

Tot onze verbazing leeft hier het ouderwets bermtoerisme nog. Mensen die gaan zitten te kijken naar mensen, die dit alles komen bekijken. Dit stel, onderweg met hun, in voortreffelijke conditie verkerende, Kübelwagen, had voldoende andere spulletjes bij zich om zich te vermaken, maar voorlopig zat mevrouw lekker, op de meegenomen stoelen, te lezen met haar hondje aan haar zijde.

Ook de mensen in deze Chrysler zijn bermtoeristen. Hun auto uit de vijftiger jaren hoort ook wel bij de attracties.

We hadden ook in deze bus rond kunnen toeren, maar we vinden het leuk op onze segways.

Er zijn er zoveel, dat je gewoon niet weet welke je moet kiezen. Wat een weelde allemaal.

Prachtig zo’n vijver in je tuin.

De ingang van Fort Adams. Hier was de admiraal thuis, die zijn schepen niet wit wilde verven.

Het familiehuis van de familie Bouvier, de ouders van Jacky Kennedy Onassis. Het is gekocht door Campbell, van de beroemde soepen. Ze doen hier proeven met dierengenetica. Het huis is van binnen een groot laboratorium.

We staan op het terrein van de Newport Yacht Club. (Heilige grond)

Nelly Rose ligt achter de Ida Lewis Yacht Club voor anker.
Hiermee sluiten we een beetje het verslag over Bellevue Avenue af en de omgeving van Newport. Het stadje zelf heeft ook nog veel te bieden, maar eerst gaan we met de bus naar Bristol om daar het Herreshoff museum te bekijken.