Toen we hier aankwamen lagen hier nog 4 andere schepen, maar die zijn in de vroege ochtend allemaal vertrokken. We liggen nu helemaal alleen op deze mooie lokatie. De ferry van en naar Deer Island, de Miss Lizzy, komt ‘s morgens en ‘s middags twee keer langs. Verder een enkele lobster boot, maar dat is het dan ook.
Het is maar een klein stukje naar de steiger en dus roeien we naar de kant. Aan de achterkant van de steiger voor de ferry is een dinghy dock.
De Dodge Dart is van Rosie, de vrouw van Steve. De Chevrolet pick up is van een arts, die hier een huis heeft, dat al sinds de vijftiger jaren familie bezit is. Ze hebben in die tijd ook een A-Ford naar het eiland gebracht. Die komen we later nog tegen. De arts is inmiddels 100 jaar oud.
Dit huis met 11 slaapkamers was vroeger een club, vergelijkbaar met de Fishing Club op Block Island, maar is nu al weer jaren in privé handen. Het wordt ook verhuurd. Het ligt op het mooiste plekje van Point Look Out, de ‘summer community’ op het eiland.
We lopen over de boardwalk naar boven.
Het ruikt hier heerlijk naar de naaldbomen.
Hier is waarschijnlijk blikseminslag geweest.
De Plymouth van Steve, de man van Rosie. Samen zijn zij de care takers van de association, waarin de eigenaren van de huizen van Point Look Out zijn verenigd.
Dit is de eerder genoemde A-Ford van de Dokter. De auto is hier in de vijftiger jaren naartoe gebracht en er nooit meer van af geweest. Hij wordt iedere zomer intensief gebruikt.
Mechanisch zorgt Steve voor de auto. Hij is een liefhebber en heeft zelf op Deer Island, waar hij in de winter woont, een tiental oldtimers.
De familie zorgt zelf voor de carrosserie. Alles zit met Duct-tape en kippengaas aan elkaar.
Hier woont een van de 144 lobstermannen, die in Maine actief zijn. Ze mogen allemaal maximaal 800 kreeftenkooien uitzetten. Dat betekent dat er minstens 100.000 kooien in het water liggen, die allemaal eens in de 4-5 dagen worden opgehaald. Momenteel klagen ze steen en been, omdat de kreeft maar $1,50-$2,00 per pond opbrengt.
Auto in het struweel. We probeerden bij de winkel het verhaal achter deze parkeerplaats te achterhalen, maar ze wilden dat liever aan onze verbeelding overlaten.
Allemaal propellers als kunst bij de krachtcentrale van het eiland.
Jammer dat je er niets meer aan hebt als je er eenmaal ligt, maar het is een goede locatie voor een begraafplaats.
Recent Comments