Het blog www.nellyrose.nl gaat bijna een maand met vakantie. Het eerste deel van onze reis zit er op. Vandaag precies een jaar geleden voeren we de Veerhaven in Rotterdam uit. We wilden naar Maine en daar zijn we aangekomen. De reis was de moeite waard en de bestemming ook. Wat kun je nog meer wensen. Nelly Rose heeft het voortreffelijk gedaan. We hebben nauwelijks technische problemen gehad. De anti fouling was wel een beetje aan zijn laatste eindje. We hadden maar twee lagen anti fouling aangebracht en we merkten na de lange stop in St. Maarten, dat de boot begon aan te groeien. Het stilliggen in het warme en alles behalve schone water in de lagoon was daar debet aan. Pim heeft toen twee keer het onderwaterschip gereinigd en in Norfolk heeft een professionele duiker dat nog een keer gedaan. Iedere keer dat je dat doet, haal je ook weer anti fouling weg en er zat nu dan ook nog maar weinig op. Als vrouw met baard zou Nelly Rose het op de kermis goed hebben gedaan. Het werd echt tijd om haar een keer op het droge te zetten. Nelly Rose heeft een rustperiode verdiend.

Pim vaart haar met iemand van de werf naar de juiste plek.

Daar gaat ze in de hangbanden.

Op de zijkant van de boot zitten kleine merktekentjes, zodat ze precies weten waar die banden bevestigd moeten worden. Je wilt niet, dat de banden de saildrive raken.

Je kunt nog net de giek zien, ze is helemaal verstopt.

2 mnd. geleden in Norfolk Virginia is ze nog helemaal schoon gemaakt. Daar is niks meer van te zien.

Na een minuut of 20 is ze al weer schoon. Er zaten geen harde schelpen en dat soort dingen op, alleen maar wier.

Ze wordt naar de plek toegereden, waar ze 4 weken zal blijven staan tot wij weer terug zijn uit Nederland.

Toch best spannend allemaal als ze met je huis gaan slepen.

Ze zetten de steunpilaren er tegenaan en een ladder, zodat we erin kunnen klimmen.

Hanneke gaat de was in de machine proppen en ziet dit merkwaardige transport langskomen.

We lopen later naar ons motel aan de rand van de stad en zien, dat er hier deco-bouw wordt gepleegd. De gevel moet net wat indrukwekkender zijn dan wat er achter schuil gaat. Helaas werkt dat niet, als het huis er naast niet wordt gebouwd.
We moeten wel in een hotel, want er gaat aan de boot gewerkt worden en de vloer moet eruit. Dan kun je niet meer goed aan boord wonen. Ook is er geen water meer en kun je niet meer naar de WC.

Rockland is een oud stadje met bakstenen huizen. Dat hebben we lang niet meer gezien.

Snelle hap in een oud café met een tinnen plafond, zoals je hier wel vaker ziet. Dat tin wordt zowel als wand versiering als aan de plafonds aangebracht.

De First National Bank. De gebouwen stammen uit het midden van de 19e eeuw.

Detail

‘s Avonds gaan we naar het oude theater. Er draait een film met een moderne versie van Shakespeare’s Much ado about nothing. We zijn helemaal aangestoken, sinds onze avond met Peter, Lucybelle, Jimmer en Alicia. Het was uitstekend gespeeld met hele goede acteurs, maar toch moeilijk te verstaan dat oude engels. Jammer dat er geen Engelse ondertitels waren. Pim is het verhaal nu aan het lezen op de E-reader, waar we voor $4 de complete werken van Shakespeare op hebben kunnen downloaden. De reis mag nog véél langer duren, maar nu gaat het blog met vakantie.
We vliegen woensdag naar Nederland en zijn op 15 september weer terug bij de boot. Tegen die tijd kunt u een volgende aflevering van onze avonturen verwachten. Tot dan!!!