De foto’s, die bij Pim’s verhaal horen zijn per ongeluk eronder terecht gekomen, dus je moet even terug scrollen om die te zien.

We varen weer vroeg weg; de zon doet verwoede pogingen om door te komen. Maine blijft verrassen met allerlei prachtige luchten en vergezichten.

Twee vuurtorens in één shot; oud en nieuw. Ook de nieuwe is nu geautomatiseerd.

The Indian summer gaat hier al een klein beetje beginnen. Als de vergezichten hier nu al spectaculair zijn, dan is dat eigenlijk nog kinderspel vergeleken bij wat de natuur hier in de komende weken te bieden heeft. Werkelijk met pijn in het hart moeten we besluiten, dat we daar niet op kunnen wachten. Indian Summer is onvergetelijk mooi, maar het wordt te koud en het weer te instabiel.

De collectie vuurtorens wordt rap groter. Er zijn er genoeg hier en dan hebben we er nog een paar overgeslagen, omdat ze echt niet mooi waren.

Het wordt uiteindelijk heerlijk weer en zelfs soort van warm. Dat komt ook, omdat we dat beetje wind wat er is op de motor, doodvaren. We bakken lekker in de zon.

We komen aan bij ons doel voor vandaag na 7 uur varen. “Isles of shoal” zijn kleine privé eilandjes, waarvan sommigen door een dijkje van rotsen aan elkaar verbonden zijn. Zo vormen ze een hoefijzervorm waar je lekker rustig kunt liggen. Dat doen boten hier al sinds 1614. Op het ‘Star Island’ staan heel wat gebouwen. Vroeger was het een hotel, waar mensen vanuit Portsmouth ( Hier aan de overkant op het vasteland) kwamen voor weekenden en vakanties. Een beetje van het soort zoals we dat kennen uit de film ‘Dirty Dancing’. Veel meer dan dirty dancing is hier ook niet te beleven. Het hotel heeft het in deze tijden dan ook niet overleefd. Nu is het gebouw in gebruik door een religieuze gemeenschap met veel regels waar je aan moet voldoen als je ze wilt bezoeken. We laten het er bij . Ons Klontje ligt nog opgevouwen op het voordek, dus we kunnen toch niet weg.

Deze meeuw heeft Hanneke’s hart gestolen. Zijn (of haar) blik zegt: ‘Als ik nou heel lief kijk, dan krijg ik vast nog een stukje brood’. Pim wordt naar beneden gestuurd om brood te halen, dat Hanneke daarna grootmoedig aan de meeuw voert.