Wij hadden we nog nooit van gehoord, totdat we kort voor St. Augustine werden opgeroepen door de Aurora. Jeff vertelde ons, dat zij de kust langsvaren en daarbij zoveel mogelijk piraten feesten bezoeken. Hij treedt daar samen met zijn Rachel op als muzikanten. Zij op de trekzak en hij op de mandoline en de tin whistle. Op de reis vanuit Maine zijn ze al op drie piratenfeesten geweest. Dit wordt het vierde partijtje. We hadden nog geen idee hoe het er uit ziet, maar dat ging snel veranderen.

De straatjes worden smaller.

We zien ineens een piraat voor ons lopen en duiken van schrik een kroeg in; Mi Casa. Daar speelt een prima folk zanger voor het zuidelijke publiek.

Deze man, die zich ‘Cowboy’ noemt, staat naast ons een sigaar te roken en vraagt of wij daar bezwaar tegen hebben. Pim zegt van niet en zegt dat hij het zelf ook lekker vindt. Zonder aarzelen bukt de man en trekt uit zijn laars een zak met voortreffelijke sigaren.

Pim is blij!

We lopen langzaam verder. Er is veel te zien.

We komen weer wat piraten tegen.

Er wordt veel aandacht aan de hele verkleedpartij gegeven. Er zijn hier zelfs speciale piratenwinkels, waar je de mooiste kostuums kunt kopen, ook voor kinderen.

Een zijstraat.

Er hangt weer Spanish Moss in deze mooie tak.

De dames hebben allemaal wat hoerigs over zich. Deze dame is geen uitzondering. Je vraagt je af waar haar boezem uitkomt als ze ontdaan wordt van de constructie die hem nu vooruit houdt.

Overal door de stad lopen piraten.

Tja, dit kon niet uitblijven natuurlijk.