Dit is een beetje oud nieuws, maar voor het eerst liet WordPress ons geheel in de kou staan. Nadat we allebei onze bijdrage hadden geleverd en probeerden de blog te plaatsen bleven er maar een paar regels van over. Dat leidde tot interessant en vernieuwend taalgebruik. Het geeft ons wel een kans om nog even iets anders aan de orde te stellen. We hoorden van onze webmaster, dat we inmiddels meer dan 100.000 ‘hits’ op ons blog hebben gehad. Daar zijn veel zoekmachines bij, maar het suggereert toch, dat er een paar honderd mensen ons blog redelijk regelmatig bekijken. We zouden het best wel leuk vinden om daar via het ‘Gastenboek’ wat meer over te horen. Dus, vreemde, vriend of bekende, laat eens wat van je horen?

Het is 14 december en dat is feest in huize Tiddens. Wij zijn 39 jaar getrouwd en Leonie onze dochter viert haar 37e verjaardag. We vieren dat net als vorig jaar, ver van elkaar verwijderd, maar dankzij Skype en FaceTime kunnen we er toch iets moois van maken!

We gaan samen met Jeff en Rachel met het licht van de laatste zonnestralen naar de kant om alles te vieren. Key West is een ideale plaats om te gaan stappen en Jeff en Rachel, die hier jarenlang hebben gewoond, kennen uitermate goed de weg.

Nelly Rose ligt er prachtig bij.

39 jaar is best wel veel jaren, maar we hebben het nog steeds goed!

We gaan eerst naar de door de ‘Schooner’s Warf’. Dat is een belangrijke kroeg aan de boardwalk, waar vandaan meerdere malen per jaar verschillende happenings worden georganiseerd. Vanavond is dat de ‘verlichte bootparade’. In de kroeg speelt de ‘Steel your Heart’ band. Het zijn kinderen van de plaatselijke lagere school hier. Goed voor de sfeer, minder goed voor de oren.
In het hoofdmenu onder Video kun je een filmpje zien van een van de boten, die meedeed met de verlichte boot parade.

Middenin de kroeg staat dit sigaren stalletje, waar de sigaren ter plekke worden gerold. Vroeger was er in Key West een belangrijke sigaren industrie, op basis van de Cubaanse tabak. Die is echter door het embargo van 1961 ter ziele gegaan.

Aan het plafond hangen verscheidene kleine bootjes als herinnering aan een ander jaarlijks evenement; de Minimal Race. De deelnemers krijgen een stuk hechthout, twee balken van 5×10, een rol ducttape en tie ribs. Daarmee moeten de deelnemers een boot bouwen. Ze mogen zoveel verf gebruiken als ze willen, zodat sommigen de verf zelfs structureel proberen te gebruiken. De boten moeten in staat zijn om een vast parcours af te leggen. Er zijn prijzen voor de boot die het snelst het parcours aflegt en voor de meest creatieve schepping. Er zijn hele mooie creaties bij en ook hele ranke snelle skifs.

De verlichte bootparade begint met een grote draak die de lengte van het hele dek van schoener beslaat.

Wij vonden het Monster van Loch Ness het meest creatief. Het zijn 3 kleine bootjes.

Deze grote bril kreeg Hanneke opgezet door Sammy, een neger, die kennelijk graag naar de sportschool gaat en met de bedrukking op zijn T-shirt ( ‘don’t be afraid of the dark’) veel succes bij de blanke dames heeft. We stonden met Sammy naar Frank te kijken

Frank is een uitermate vaardige Goochelaar, die direct onder je neus allerlei kunsten uithaalt met speelkaarten. Voordat hij met zijn show begin, stopte hij eerst twee biljetten van $50 en $20 in zijn glazen fooienpot, teneinde duidelijkheid te geven over zijn verwachtingspatroon. We vielen van de ene verbazing in de andere en moesten ondertussen ook hard lachen.

Het ziet er feestelijk uit in de haven.

We lopen een eindje verder door de met kerstlichtjes versierde straten.

Deze winkel is geheel versierd als Ginger-bread-house.

Een sloppy kiss vóór Sloppy Joe, de naam van de kroeg, die werd gefrequenteerd door Ernest Hemingway. Dit is niet de echte Sloppy Joe, die heet tegenwoordig Captain Tony’s saloon ( the original Sloppy Joe from 1933-1937).

Bij Captain Tony’s saloon ( the original Sloppy Joe from 1933-1937) hangt een grote grouper aan de gevel. Als je een muntje in de bek van de vis gooit, krijg je een jaar lang geluk. Je mag het 3 x proberen. Wij hebben het geprobeerd, maar we zullen moeten blijven werken voor ons geluk.

We zijn inmiddels in de beste sigarenwinkel van Key West belandt met leren banken en er mag gewoon gerookt worden.

Jeff en Pim zoeken een mooie uit.

Er staat ook een mooie schaaktafel met bijbehorende sta-asbak.

Zoals menigeen vanavond heeft ook Jeff een Santa hoed op. Om zijn nek heeft hij een ketting met krabben-scharen, zodat hij Santa Claws is. Rachel heet hier Starboard Sarah, omdat ze altijd gelijk heeft . (she’s always right).

Na de sigaren gaan we nog naar de Green Parrot, waar een super rockband speelt. Daarna hebben we grote behoefte aan een punt pizza en op weg terug naar de boot komt Hanneke deze geveerde vriend nog tegen.
Je komt in Key West vogels van allerlei pluimage tegen. Heel kleurrijke figuren van alle leeftijden. Zoals Jeff vertelt en die komt hier vandaan, je kunt aan de buitenkant zien wat voor soort mensen het zijn. Er wordt niets verborgen achter keurige kledij of kapsels. What you see is what you get. We vinden het leuk.