We genieten nog even van de ‘makkelijke’ sociale interactie op Key West. Hier kunnen we nog in het Engels converseren en het is een maatschappij waar we ons nauwelijks voor hoeven aan te passen. Dat wordt heel anders zometeen. We moeten proberen het roestige Spaans tot leven te brengen en andere muntsoorten, welvaartsniveau, inkopen en zelfs de communicatie met thuis en het blog wordt helemaal anders. Wat zijn we gewend geraakt aan dat voortdurend beschikbare internet. Straks kunnen we wel verhalen plaatsen, maar foto’s plaatsen, zal zeldzaam worden.
We zijn uitgenodigd voor een heerlijke stew bij de buren samen met hun buren Patrick en Trish. Patrick had een mooie Spaanse film over Cuba voor ons. Een road movie, die veel van het land en de sfeer als voorproefje laat zien.
De volgende dag maken we een uitgebreide wandeling door Key West op weg naar de Blue Heaven voor het ontbijt. Dit is een Conch-cruiser.
Souvenirkarretje met conchshells. De mensen die hier zijn geboren noemen zichzelf Conchs. Daar zijn er nog maar heel weinig van. Na 7 jaar verblijf hier kun je FreshWaterConch worden, maar nooit een echte Conch.
Mensen rijden op de eilanden maar hele kleine stukjes. Hoewel je met de auto van hier naar het vasteland kunt rijden over de vele bruggen van highway one, doet een echte Conch dat zelden. Dat maakt het mogelijk om de auto een eigen gezicht te geven en er een ‘Conch-cruiser’ van te maken. Deze wordt nog echt gebruikt voor lokaal verkeer.
Deze is echter onderdeel geworden van een restaurant.
Dit is de CurryMansion Inn van Meneer Al Amsterdam.
Banyantree, die worden heel erg groot. De ‘wortels’ die van de takken naar beneden groeien, gedijen alleen in een supervochtig klimaat, zoals ze dat hier hebben. Het is het gevolg van zaadjes, die in de uitwerpselen van vogels zitten en die aan de lucht ontkiemen en naar beneden wortel schieten.
Dit is voor ons echt het einde van de U.S.A. Weer een bijzondere mijlpaal.
Met de uitleg. Vroeger werden zwemvesten met kapok gevuld.
Door de hele stad lopen kippen en hanen. Het is het Trademark hier.
We gaan ontbijten bij een restaurant, dat ons werd aangeraden als een “Must Do”.
Dit is een bijzondere Smiley. Eggs Benedicte met lobster of met pink shrimp als ontbijt in “The Blue Heaven”. Beroemd vanwege de kippen die hier rondlopen en vliegen.
Er rijden veel treintjes rond.
Het plaatselijke theater in suikerzoete kleuren. Het lijkt wel een hindutempel.
In dit pand zitten 3 kroegen. Op de begane grond zit de Bull en op de eerste verdieping zit de Whistle, maar op de bovenste verdieping zit de “Garden of Eden” en dat is een nogal ongebruikelijke kroeg.
Hier is kleding namelijk Optional!
Links gewoon een echte kerstboom op het voordek van een boot en rechts alle pelikanen op palen.
Oei, we zijn blij dat ons Klontje er beter uitziet.
Altijd moeilijk om een plekje te bemachtigen aan het dinghydock, ook al moet je er voor betalen.
Recent Comments