Emma Louise vaart voor ons uit, maar al snel halen we haar in.

Melkmeisje naar de westkust van Cuba.

Wat een mooie dag.

Los Morros, daar liggen we niet goed. We beuken tegen de kant en op aanraden van de lokale autoriteiten gaan we iets verderop achter een eiland voor anker.

Oei, duiken,ze komen dichterbij….

We liggen er net lang genoeg om het document te laten tekenen en dan varen we weer weg.

De volgende dag varen we richting een grote donkere bui, maar bij ons schijnt de zon en dat levert een mooi plaatje op.

Deze vuurtoren is nog ouderwets bemand en moet iedere 12 uur worden opgewonden.

Het gaat weer heerlijk met een regenboogje dat we zelf maken!

We arriveren om de kaap heen in het aan de zuidkant liggende Maria La Gorda. In dit huis wonen 2 mensen en het doet ook dienst als kantoor voor de havenmeester en de Guarda Frontera.

Het bier heet hier Buccanero.

Er speelt weer een bandje.

De goede man zit de hele dag met zijn voeten in het water op een oude tractorband met een lijntje in zijn hand te vissen!

Deze man heeft zo’n piepschuimen vlotje als vissersboot.

Ze gaan er toch behoorlijk ver mee de zee op.

De volgende dag kunnen we weer lekker zeilen.

Voor het eerst sinds ongeveer 3 dagen komen we een boot tegen. Het zijn toeristen op een vissersboot, die naar de goeie plek varen naar de rand van waar het 1000m.diep wordt.

We komen aan bij het eiland dat onder Cuba ligt: Isla Juventud. Sommige boeien liggen er, maar de meesten zijn verdwenen, dus het is goed opletten geblazen.

We moeten hier de Guarda Frontera op gaan halen met de dinghy, want ze willen de boot inspecteren en de bootpapieren bekijken. Vriendelijke kerels.