We bezoeken een krokodillenboerderij. Opgezet om ze te kweken voor het lekkere vlees. Er zou ook een restaurant bijkomen. De plek ligt echter nogal uit de route en het werd niks. Nu worden ze opgefokt, tot ze oud genoeg zijn om in vrijheid losgelaten te worden.

Er staat zo’n fluwelen bloem te prijken.

Big one.

Dit kleintje is wel al één jaar oud.

De babykamer.

Vrachtwagen, die dienst doet als bus.

Het hooi voor het paard ligt al klaar achterop.

Wij noemen dit de Castrocontainers. Feit is dat iedereen een dak boven zijn hoofd heeft.

Aan de overkant van de rivier is een boom, waar alle Egrets uit de buurt komen slapen. Ze komen tegen de schemering vanuit allerlei hoeken aanvliegen en ruziën over wie op welke tak mag zitten.

Boekwinkel met de gebruikelijke lectuur.

Daar achteraan liggen we aan de kade.

Grote sproeimachines voor het zeer vruchtbare land.

We bezoeken de gevangenis waar Fidel en Raoul vastzaten.

Niet meer in gebruik gelukkig.

We staan in de rij voor een ijsje.

Chocolade was net op helaas.

Telefoneren met een muurtoestel zien we thuis niet meer.

De kapper laat met zijn vingers zien, dat je bij hem voor 2 cuc/dollar geknipt kan worden. Tja, Pim doet het voor niks.

De taxistandplaats bij de Ferry naar het vasteland. Die gaat alleen naar Havanna.

Aan de kade met de Emma Louise van Steve en Sheryl in Nueva Guerona