We’re back on board and resuming the blog. I have however decided, that the bilingual version takes up too much of my time. I do not want to assume that our Dutch readers feel comfortable reading the blog in English and hence I will drop the English version. I do hope that loyal followers like Carole don’t mind going back to their sometimes funny Google translations. They do provide you with a more or less accurate idea of what we’re up to and Hanneke’s pictures look good in both languages. In case of questions you can always reach us through the ‘Gastenboek’ on the Nelly Rose website. When we have internet we will check that page regularly.
We zijn weer aan boord na een maand in Nederland. We gingen vooral in verband met de publicatie van mijn boek ‘de Macht van Tien’, dat midden februari voor het eerst van de persen rolde. Het is te bestellen via de reguliere boekhandel (ISBN: 9789048431830), via Bol.com en ook op mijn website www.demachtvantien.nl . Op die website plaats ik iedere week – in principe op maandag – een verhaal. Dat kan van alles zijn, maar de komende weken gaat het over Cuba.
Eigenlijk vind ik dat er veel te veel geschreven wordt. Niemand kan dat allemaal bij houden en zo gaan er veel goede gedachten verloren in de massa. De Macht van Tien biedt een oplossing voor dat probleem. Het gaat over een systeem, dat wordt georganiseerd door en voor de bevolking en helpt om mensen met elkaar te laten communiceren.
We zijn met ArkeFly teruggevlogen naar Varadero, waar we een auto hebben gehuurd om naar Cienfuegos te rijden. Het was een mooie reis, maar het is niet altijd even eenvoudig om op het goede spoor te blijven. De bewegwijzering is spaarzaam en soms moet je de lokale situatie interpreteren om te bepalen of je rechts of links aan moet houden, terwijl het lijkt alsof de weg rechtdoor gaat. Als je fout rijdt, wordt dat meestal wel heel snel duidelijk, omdat je op een onverharde weg komt of in een woonwijk. Eenmaal omgedraaid zie je vaak op de terugweg dan wel een bord met de juiste richting. Het kwam allemaal goed en we waren gelukkig nog ruim voor donker in Cienfuegos (het is echt een slecht idee om hier in het donker te rijden).
De boot lag er voortreffelijk bij. Het zag er ook binnenin allemaal prima uit, maar dat was na een paar minuten al helemaal over, toen we al onze bagage aan boord hadden gebracht. We hadden de maximale 25 kg. per persoon bij ons. De laatste paar onbenutte kilo’s hadden we aangevuld met Koopmans broodbak mix. We lieten de boel de boel en gingen eerst naar het barretje van de haven om te kijken wie er allemaal waren binnengekomen. Er lagen twee Nederlandse boten in de haven; de Blue’s en de Betty Boop. Lout en Marlène hadden we net gemist. Die waren een paar dagen eerder vertrokken. Bij ons aan de steiger lag een gezellig stel Australiers, waar we nog even mee kletsten, maar we kropen redelijk vroeg onder de wol (letterlijk, het is hier ‘s nachts best fris), want we wilden de volgende ochtend vroeg met onze huurauto naar Trinidad. We ruimden de ergste rommel de volgende ochtend op alvorens te vertrekken. Het had ‘s nachts heel hard geregend en het regende nog toen we wegreden. De straten stonden deels blank en we moesten voorzichtig rijden om te vermijden dat we fietsers en voetgangers in onze boeggolf meenamen. Eenmaal buiten Cienfuegos was de weg weer goed berijdbaar. Het is een goede en mooie weg en de bewegwijzering was uitstekend. Ongeveer halverwege klaarde het weer bovendien helemaal op en konden we ontspannen de reis vervolgen.
In Trinidad reden we naar de Casa Particular die ons door Sheryl en Steve van de Emma Louise was aanbevolen. Die was vol, maar we werden meteen naar een vriendin doorverwezen, twee huizen verderop, waar we een uitstekend onderkomen vonden. Trinidad viert dit jaar de 500e verjaardag en het stadje ademt historie. De bestrating is nog origineel, maar alles ziet er goed onderhouden uit. ‘s Middags en ‘s avonds verkenden we het stadje en het museum. Op het pleintje voor het museum zat een oud mannetje te zingen, begeleid door een jonge man op de gitaar. We vonden een mooi plekje onder een boom om ernaar te luisteren. Na korte tijd kwam er een derde man met een gitaar bij en het werd een waar concert. Ze speelden Bessa me Mucho pas toen we ze een ruime fooi gaven. Tot dat moment waren het allemaal liederen, die we nog niet kenden.
Na het privé concert liepen we naar de ‘trappen’ – een grote brede trap met een paar plateaus erin – waar de band zich klaarmaakte voor het optreden van vijf uur. Na het eten bij onze gastvrouw gingen we daar weer naartoe voor het avond optreden. De trappen zaten stampvol en er werd uitgebreid en veelal goed salsa gedanst. Tevreden duikelden we tegen middernacht het bed in.
De volgende ochtend gingen we met een paard en wagen de bergen in op weg naar de waterval. Het water viel niet, maar de rit was prachtig. Het was een belevenis en het loont zeker de moeite om te wachten op de foto’s, die een prima indruk geven. Zodra we ergens Wi-Fi hebben plaatsen we die foto’s, maar dat kan nog wel een paar weken duren.
We deden boodschappen bij de verschillende kraampjes en karren in Trinidad en reden weer terug naar Cienfuegos, waar we de auto weer inleverden. Nu konden we onze aandacht weer aan de boot wijden. De bagage werd uit- en ingeruimd en even was alles weer netjes, maar de volgende ochtend moest de stuurautomaat weer worden ingebouwd. Dat betekent dat de stuurboord kooi leeggehaald moest worden evenals de stuurboord bakskist. De boot ziet er dan weer uit alsof er een bom ontploft is, maar we worden daar steeds handiger in. Het installeren verliep ongekend soepel en het lijkt of het weer werkt. Even later zag alles er weer volstrekt ordelijk uit.
We maakten onze plannen om maandag weer te gaan varen, maar hebben dat vertrek uitgesteld naar dinsdag. Er stond zondag nog heel veel wind en om nou de eerste dag met weinig wind op een ruige zee te varen leek ons geen goed idee. We gaan dinsdag weer verder. Kleine stukje naar het oosten, tot de oostpunt van het eiland, vanwaar we gaan oversteken naar Jamaica. Onderweg komen we nog de Jardinas de la Reina tegen, waar we willen gaan duiken.
Recent Comments