We liggen in deze hoefijzergevormde baai met 3 anderen, waaronder een Nederlander. Hij chartert al 7 jaar met zijn mooie tweemaster de Grenadines langs.

We zoeken de douane, die ergens in dit gebouw moeten zitten. De ambtenaar komt één uur per dag hier.

Waarschijnlijk is dit een van de kleedkamers geweest toen ze de film draaiden. Nu is het Douanekantoor.

Pas als je binnen bent, zie je dat je in een filmdecor loopt en dat alles van triplex en plastic is gebouwd.

We liggen vlak bij de kant met de boeg aan een mooring en de achterkant met een lange lijn, twee oude aan elkaar geknoopte vallen, aan een steiger vast. Leonie en Adam waren hier in 2009 en toen heeft de mooring het begeven en zijn ze op het strand vastgelopen. Dat lazen we in hun prachtige reisverslag Vijftig tinten Blauw toen wij al hadden vastgemaakt. Hoewel alles duidelijk betere tijden gekend, de film werd in 2003 gemaakt, komen wij de nacht goed door.

Er is een soort van Museum gemaakt met veel foto’s van Johnny Depp en Kyra en wat overgebleven rekwisieten en draaischema’s.

Het restaurant heeft geen klanten, behalve wij als we er even gaan internetten.
Alles is natuurlijk in het teken van de film ingericht.

Gezellige borreltafel…

In de film draait Jack binnen dit wiel rond als een razende.

Heerlijk rustig in piratenland.