We toeren nog even naar het fort : St. George

Uitzicht op Port of Spain, de hoofdstad van Trinidad, vanaf het fort waar nooit gevochten is.

In deze gevangenis, met tralies gemaakt van bajonetgeweren, heeft nooit iemand gezeten. Hij werd in dreigende tijden alleen gebruikt om belangrijke documenten te bewaren.

Dit is een oeroude kalebasboom. Je ziet de immens zware en grote groene vruchten hangen.

Keurig in het gelid.

Buitje op zee.

Een huis langs deze steile hellingen bouwen is niet eenvoudig. Ze beginnen boven.

Het appartement zit in de hoogste toren, links.

Tja, misschien helpt het om hier naar binnen te gaan?

De blauwe mevrouw staat hard Hel en Verdoemenis te preken.

Dit is een straat middenin de stad, waar je niet zomaar veilig kunt rondlopen. We rijden met de auto er langzaam doorheen en kopen vanuit het raam een pompoen om straks lekkere soep van te maken. De criminaliteit in Trinidad is van een hoog gehalte. Men zegt dat er hier een moord per dag is. We lazen echter in de lokale krant, dat de stand nu al 225 is voor dit jaar. Met een bevolking van iets meer dan een miljoen is dat toch veel.

Deze meneer verkoopt vanuit zijn bakfiets CD’s.

Dit is de best verkopende KFC van de hele wereld.

We gaan op het terras aan het water van het Hyatt nog wat drinken met Leontien.

Guavajuice is niet zo zoet en heel lekker.

De belangstelling voor de voetbal is hier groot, het is een voetbal en Cricketland. Ooit heeft Don Leo hier nog getrained.

Zondagochtendontbijt op het balkon.