De propspeed is op de schroef geverfd. Hierdoor blijft de schroef veel langer vrij van rotzooi.

Het roer gaat er weer onder, dus Nelly Rose moest weer even in de slingers van de travellift hangen om dat voor elkaar te krijgen.

De Hydrovane ( windvaanstuurinrichting) is nu ook meteen het noodroer.

We rijden iedere dag langs deze oude Cortina, die kennelijk wordt bewoond en deze keer zien we ook wie erin slaapt.

Dit is een van de talrijke ‘gated communities’ in dit land.

We gaan nog een keer uit eten om samen met Bert om vast Pim’s verjaardag te vieren.

Toch zijn we wel benieuwd, hoe deze vogels het voor mekaar krijgen om zulke hangnesten te fabriceren.

Het is D-day om het water in te gaan, maar het zit toch nog even tegen. We krijgen te horen, dat de Travellift kapot is en dat kon wel eens even duren.
In plaats van 13.00 wordt het misschien 14.00 uur.
We gaan nog even snel naar een mevrouw,die voor € 1 Pim’s broek repareert binnen 3 min.

En ja hoor, om 14.15 uur gebeurt het. Er staat een filmpje onder het hoofdstuk Video als ze in de steunen van dat mooie voertuig hangt.

Je ziet haar glimmen!
Morgen nog even de verse dingen aan boord halen, uitklaren, het ‘Rent-Wreck’ inleveren en afscheid nemen. Dat blijft altijd lastig, maar er lonken weer nieuwe horizonten. Ons eerste doel wordt Los Roques, een eilandengroep ten noorden van Venzuela. We moeten ongeveer 40 NM uit die kust blijven vanwege piraterij. De andere boten waar we oorspronkelijk mee zouden opvaren zijn daar al of misschien al weer door naar Bonaire, wie zal het zeggen. Het leven van cruisers is ongewis. Het betekent wel, dat we een poosje geen internet zullen hebben, maar we zullen zo nu en dan via de satellietverbinding een update geven. Voorlopig hebben we weer veel zin om te gaan zeilen.