We hebben vandaag onze Hydrovane in gebruik genomen. De Hydrovane is een windvaanstuurinrichting (Tweemaal drie keer de woordwaarde en alle letters kwijt). De Hydrovane was niet goedkoop, maar na de problemen met de elektrische automatische piloot wisten we het zeker. Er moest een back up komen. We hadden toch al heel lang lopen dromen over een windvaanstuurinrichting. De elektrische automaat is samen met de ijskast de grootste stroomvreter aan boord. We hebben buiten de motor alleen de zonnecellen om stroom mee te maken. Die doen het alleen met mooi weer (dat hebben we meestal), maar uitsluitend overdag, terwijl wij vaak ook ‘s nachts doorvaren.
We hadden ons al veel eerder verdiept in de verschillende types en merken windvaanstuurinrichtingen (twee letters erbij leggen en daarmee net de derde drie maal woordwaarde halen….). De meesten werken via een stel touwtjes en katrolletjes via het roer van het schip. Dat wilden we eigenlijk niet. We wilden eigenlijk, dat de windvaanstuurinrichting ook als noodroer zou kunnen dienen. Zo kwamen we uiteindelijk op de Hydrovane uit. De duurste van allemaal, maar we konden alle eisen afvinken en hij is prachtig gemaakt.
De Hydrovane kwam goed verpakt, met duidelijke instructies. Het systeem is dusdanig goed doordacht, dat de installatie eenvoudig was. Het moeilijkste was het in elkaar splitsen van een eindeloze lijn van 5 mm dik. Toen dat eenmaal gelukt was (geen schoonheidsprijs, maar het werkt) konden we de windvaanstuurinrichting, die we Brian hebben gedoopt, in gebruik nemen. We varen halve wind van Blanquilla naar Los Roques en binnen de tien minuten had Brian de controle over het schip overgenomen. We horen niets, we maken stroom en we liggen op koers. Hoe hebben we ooit zonder gekund.