We liggen ook hier weer mooi om van de zonsondergangen te genieten. De ene avond is spectaculairder dan de andere, maar het blijft altijd een mooi schouwspel.

We zitten nog even lekker buiten zonder muggen en ineens horen we het borrelende geluid van Duikers weer. ‘s Nachts met lampen erbij is het mooi duiken, omdat je dan met een eigen lichtbron duikt waardoor de  kleuren van het koraal en de vissen veel beter zichtbaar zijn.

De Sunfish is een populair bootje op Bonaire. Er gaat een team meedoen met de wereldkampioenschappen in Florida, maar eerst is er nog de Bonaire week, waar tientallen Sunfishes aan de start verwacht worden.

Ze hebben de zon tussen hun fok en grootzeil gevangen!

De volgende dag lopen we over de kade naar de sleepboten en komen deze gecamoufleerde iguana tegen.
We komen langs Fort Oranje, waar nog een paar kanonnen staan.

Onze zoon heeft geregeld, dat wij een tochtje mee mogen varen op een sleepboot. Het is voor Hanneke een verlate verjaardagsverrassing. Wij gaan met die blauwe, de Smit Lamnalco Lucaya mee.

Dit is het controlesysteem in de machinekamer. We mogen alles bekijken en machinist Willem geeft tekst en uitleg. Behoorlijk indrukwekkend allemaal.

De seinvlaggetjes zitten keurig in een kastje. Bij ons aan boord gewoon in een plastic zak.
Willem legt van alles uit over hoe het werkt allemaal. Hij gaat zelf niet mee dit keer.

Bekend logo.
We zitten hoog en hebben een mooi uitzicht op de straat met moorings. Nelly Rose ligt helemaal achteraan.

We zijn op weg naar de olie-overslag. Daar  komen kleine tankers met geringe diepgang uit Maracaibo, die hier hun lading lossen. Grote supertankers met 22 meter diepgang halen het hier dan weer op om de olie vooral naar China te brengen. We gaan zo’n ‘kleine’ tanker assisteren bij het wegvaren.
De Smit Tahiti vaart naast ons. Ze doen alles met zijn tweeën. Een moet duwen en de ander trekken.