Het laatste stuk komen er flinke valwinden vanaf de hoge bergen met 30/35 knoop. Eenmaal om de kaap wordt het rustiger, maar onder zeil gaan we op een minimaal fokje, maar inmiddels halve wind, nog steeds veel te snel.
Het is nog heel vroeg en we willen niet in het donker aankomen en daarom halen we ook het laatste beetje zeil weg en tuffen heel zachtjes richting de Marina.
De zon is nog niet op en we krijgen over de marifoon geen contact met de Marina. We wagen het erop, er is vast wel een passantensteiger.
We liggen op de T-steiger en gaan eerst maar eens een tukje doen. Het blijkt hier één uur eerder te zijn, dus we verschillen nu 6 uur met Nederland.
Later gaan we op een andere plek liggen en begint de ietwat verwarrende inklaringsprocedure.
We rijden samen met iemand van de Marina en een immigratiemeneer in een kleine taxi gepropt naar een kantoor in de stad. Onderweg komen we deze begrafenisstoet tegen.
Ons uitzicht voor de komende weken. Er komt van 3 kanten muziek op ons af en het is gezellig om weer eens middenin het gedruis te liggen. We komen Jane en Tony van de Capisce tegen. We hebben hen nog in Spanje ontmoet. Ze hadden al van Steve en Sheryl van de Emma Louise gehoord dat we zouden komen. Morgenavond gaan we daar een borrel drinken.
Na een dagje wassen, opruimen, post bekijken en heerlijk lang onder een echte douche staan, is het leuk om een sundowner te doen aan boord van Capisce met Jane en Tony.
De boot naast ons, is kennelijk verlaten. Geen idee wat het verhaal erachter is.
We liggen comfortabel aan de ponton, maar de valwinden over de bergen zorgen er wel op merkwaardige momenten voor dat we hard liggen te rukken aan de landvasten.
Recent Comments