Eerst nog even een biertje halen bij de BBC, (Bogòta Beer Company) op weg met zijn vieren in een kleine taxi. Onderweg moet ie tanken en moeten wij uitstappen daar ze allemaal op gas rijden. Deze taxi’s hebben binnen de stad een vast tarief van 5000 pesos (zeg maar €2). Dat betekent dat ze meer verdienen als ze meer ritjes maken. Dat leidt tot een redelijk overspannen verkeersbeeld. Pim zou in de stad niet willen rijden.

In plaats van een mes en een vork, krijg je bij een hamburger of clubsandwich handschoenen om mee te eten.

Hier zie je Santa Marta liggen op onze terugweg van de BBC.

Kan geen lekkere pizza zijn.
We zitten nu in de bus naar Cartagena. De reis gaat ongeveer 4 uur duren met vele stops onderweg.
Zodra we stoppen om iemand erin of eruit te laten, springen er verkopers aan boord om allerlei eten en drinken te verkopen. We eten een soort maïskoek gevuld met ei die niet slecht smaakt maar wel vettig is.

Het was niet eenvoudig om nog een hotel te pakken te krijgen in Cartagena. We zitten in een klein en kleurrijk hotel met een Engelse eigenaar. Hij maakt zelf een echt Engels ontbijt met een heerlijk roerei. Hij houdt niet op met kletsen, dolblij dat ie weer eens engels kan praten en ook nog over boten. Vroeger heeft hij een Beneteau gehad enz enz, gezellig. Wij krijgen de rode kamer.

s’Avonds drinken we een biertje op het mooie plein van Santo Domingo, waar het behoorlijk druk is.

Het kost een paar duizend pesos om deze man te bewegen aan een ander tafeltje zijn kunsten te vertonen.

De oude ingangspoort naar de stad met erachter de Kloktoren die uit 1850 stamt.