Heerlijk om hier zo maar rond te wandelen.

Ietwat chaotische fontein. Vermoedelijk niet zo best afgesteld.

We lunchen in een erg gezellig restaurant, El Bistro.

Overal die leuke balkonnetjes.

De straatlantarens zijn ook sfeervol.

Pim kan wel een knipbeurt gebruiken en we wagen ons in een typisch Colombiaanse kapsalon. Chaos overal met teveel mensen in een te kleine ruimte en niemand spreekt Engels.

Voordat Hanneke er erg in heeft, heeft de kapster al toegeslagen met de tondeuze! Als ze dan toch overeindspringt om te redden wat er te redden valt, is één zijkant al kaal. Tja, dat moet natuurlijk wel in evenwicht worden gebracht. Verder lukt het om haar te bewegen de tondeuze weg te leggen en gewoon een schaar te pakken. Oeps, wat een schrik. Het komt Pim eigenlijk wel goed uit, want hij gaat 3 januari de Hike naar de Lost City doen en dan is het wel lekker als je hoofd wat koeler is.
Op dit plein staan alle paardenkoetsen te wachten om toeristen rond te rijden door de stad. Dat hebben Leonie en Adam gedaan met hun kids, toen ze hier waren 4 jaar geleden.

Dit is de kerk van San Pedro, die we van binnen gaan bekijken. Het is 31 dec. en het hele plein en trouwens alle straten worden volgezet met tafels en stoelen voor het grote feest vanavond.

Als je de kerk binnenkomt, is er aan de zijkant een serene kloostertuin.

We gaan naar boven het klooster in, waar op een privéafdeling nog 10 priesters wonen.

Dit is San Pedro. Hij gaf tegen de zin van de Spanjaarden in, eten en drinken aan de slaven die hier aan land kwamen na een gruwelijke tocht over zee, waarbij meer dan de helft vaak het leven liet. In Cartagena was de grootste slavenmarkt van de Carieb. (Curacao was er trouwens ook om bekend)

De goede man ligt hier opgebaard.