Lost city foto’s 2

image
Met mijn wandelmaatje Eric uit Toronto gaan we ‘s morgens bij het krieken van de dag op pad. Hier staat hij aan het begin van de 1400 treden.

image
Ook ik heb goed geslapen en begin vol goede moed aan dit traject. Ik heb gelukkig een tip gehad van berggeit Markus uit Beieren, die liet zien hoe je makkelijk zijwaarts omhoog kunt stappen. Dat werkt goed naar boven en zeker ook op weg naar beneden.

image
Het is een serieus lange trap.

image
En ineens sta je dan bij het eerste huis. Het zal de poortwachter wel geweest zijn.

image
Op het eerste plateau is een cirkel om een gedenksteen. Je wordt geacht daar drie rondjes omheen te lopen en een geschenk achter te laten op de gedenksteen. Bij vertrek gaat dat allemaal in omgekeerde volgorde.

image
Er zijn hier heel veel fundamenten van huizen vrijgemaakt, maar er zijn er nog veel meer, die nog steeds overwoekerd zijn.

image
Het is allemaal lekker ruim opgezet. De mensen woonden bepaald niet op elkaars lip.

image
Er zijn ongeveer een man of 25 naar boven gekomen. We worden ontvangen door een Kogui Indiaan die in helder Spaans veel te vertellen heeft.

image
Deze Kogui loopt ook met de groep mee. Volgens mij niet helemaal zuiver in de leer. Hij heeft een witte spijkerbroek aan in plaats van de traditionele broek en de kleur van zijn Mochilla (de tas die om zijn schouder hangt) is ook niet traditioneel.

image
Deze steen is een landkaart. Hierop kun je allerlei grote nederzettingen zoals Machu Picchu terugvinden. Ook Mexico staat er op.

image
De gids met in zijn hand de kalebas; een belangrijk onderdeel van zijn coca bladeren ritueel.

image
De man kauwt op coca bladeren en in de kalebas zit kalk. dat vermengt hij met zijn speeksel en wrijft dan met de stok over de hals van de kalebas, waar het spul zich op afzet. Het lezen van de vorm van deze afzetting is voor de Sjamaan belangrijke informatie bij het geven van spirituele adviezen.

image

image
Af en toe zijn er dit soort paden die naar verder weg gelegen huizen gaan. Ik ben een zo’n pad opgegaan op weg naar een huis waar ik in mijn dagboek heb zitten schrijven. Dat dagboek staat elders op dit blog.

image
De ligging van de stad is indrukwekkend. Rondom grote bergen en de stad ligt aan een rivier waarmee de complexe waterhuishouding in de stad werd gevoed.

image

image
We komen steeds hoger in de stad…..

image
….maar we mogen niet naar de top. Er zit hier een legerkampement om de toeristen tegen de guerilla’s te beschermen. Kidnapping is nog steeds een goede bron van inkomsten van de tegenstanders van het regime.

image
Het ziet er meteen veel vriendelijke uit als de soldaat wordt vervangen door de Kagui.

image
Het is nog maar een uur of half negen. De zon staat eindelijk hoog genoeg om de ceremoniële plaats te belichten.

image
“Mijn” huisje. Het is volledig privé en toch vlakbij de rest van de stad. Ik denk dat het hier goed wonen was.

image
Ik klauter weer terug naar de rest van de mensen.

image
Iedereen beleeft dit zo op zijn eigen wijze.

image
Voldaan en weer klaar om af te dalen naar het basiskamp. Daar krijgen we nog een lunch en dan begint de terugreis weer.