De lange lijnen en in vuilniszakken verpakte autobanden, die dienst gaan doen als stootkussens, zijn inmiddels aan boord gebracht. We doen nog even snel een was, lappen de ramen en ruimen binnen alles weer op. Er komen 3 man extra aan boord slapen en eten. Morgen met de gratisbus van de Marina gaan we Colon in om gehakt te kopen voor een grote pot Bolognaise saus.
Hanneke zwemt nog een paar rondjes in het zwembad van de Marina. Het zal straks aan de andere kant een stuk kouder water zijn vanwege een bepaalde stroom ; 20 graden maar.

Hier nog meer foto’s uit die prachtige San Blas eilanden.
De mooie klederdracht van de Kunavrouwen.
Je kunt hierook de was laten doen. Alles, en dus ook de bloesjes met daarin de mola’s verwerkt, wordt op de hand gewassen en aan de lucht gedroogd.
Kinderen spelen in het overgebleven skelet van de kerk. Dit pupje mag nog lekker bij zijn moeder drinken, maar wat zou er met de anderen gebeurd zijn?
Je moet met een bootje naar de runway toe. Het kantoor was nu gesloten. We maken samen met Kathy en Marc van de Sweet Chariot een dinghy-safari op de Rio Diablo. Je ziet ze hier in de verte onder een groene tunnel verdwijnen. Het is een prachtige tocht met nogal wat obstakels van omgevallen bomen en ondieptes en naarboven uitstekende takken, die voor onze zachte bodem dinghy niet bepaald ideaal zijn. Een zwerm bijen met hun huis. We gaan met de anderen die hier voor anker liggen, kijken naar de Superbowl. (American Football) Het wordt een leuke avond met veel gejuich voor beide kanten. Nadat we nog wat Madu hebben gekocht bij de bakker, waar deze kater te koop ligt, varen we door naar Cambombia. Het is maar een paar uur varen vanaf Narganã. Het is prachtig weer en we genieten. De Sweet Chariot vaart met ons mee. Kathy en Marc, Amerikanen uit Oregon, zijn vanuit San Diego komen varen, maar nog niet zo vertrouwd met zeilen. Hij heeft altijd een motorboot gehad en ook een camper, dus technisch klopt het allemaal wel, maar zeiltechnisch valt er nog veel te leren. Hij weet bv niet wat aan de wind varen is. Het zijn gezellige lui, waarvan wij leren hoe je Domino Double Twelve moet spelen. Als we voor anker liggen bij Cambombia komt deze prachtige Ulu voorbijzeilen. Hij stuurt met zijn paddle. Later gaan we eens een kijkje nemen bij deze nederzetting. We zien deze keuken, waar wat visjes worden gebakken. Het varkentje snuffelt er een beetje omheen, maar weet heel goed dat ie zijn neus zal branden, als ie te dichtbij komt. We zien hem later triomphantelijk met een gestolen banaan rondsjouwen. Er worden, naast de gebruikelijke Mola’s, ook armbanden verkocht. Kathy kan het niet weerstaan en laat zich een enkelband aanmeten. Zelfs Oma komt zich ermee bemoeien. Deze jongen maakt een mooie met visjes op een soort miniweefgetouw. Op de achtergrond zie je waarvandaan het varken zijn banaan heeft gepikt.