We gaan eindelijk de oude stad van Panama bekijken. We merken dat we geweldig verwend beginnen te raken. Wat wil je? Na de fantastische – hoe bouwvallig ook – kennismaking met de verrukkelijke sfeer van Havana Vieja en het prachtig gerestaureerde ommuurde Cartaghena is de concurrentie voor Panama een nummer te groot. Het kan wat worden, maar dan moet er nog veel gebeuren. Het moet vooral ook gezellig worden.

Deze boom mag gewoon liggend doorgroeien.

De Kathedraal waarvan alleen het middelste gedeelte nog origineel is.

Balkonscene.

Het is hier niet zoals in Cartagena. Je moet zoeken naar de leuke plekjes. Muurschilderingen fleuren de stad een beetje op.

Sommige gebouwen zijn wel opgeknapt, zoals deze van een kunstenaarsgezelschap.
De nieuwe kerk is er gewoon tegenaan geplakt.

Tussendoor staan gebouwen waar teveel mensen in wonen en die er zeer armzalig uitzien.
Er wordt wel aan gewerkt om de oude stad een beter aanzien te geven. In de verte zie je een weg op palen over de drek heen gebouwd. Het is wel laag water. Er is hier ruim 4 meter tijverschil en bij hoog water ziet het er dan meteen een stuk gezelliger uit.

Met voldoende tijd en geld wordt het nog wel wat.

Achter dit opgeknapte Hotel, staat nog zo’n bouwval.
Even een poot uitsteken?…

De volgende dag gaan we groot inkopen doen bij de PriceSmart. Dat is een soort Makro. Je kunt er alleen in met een pasje, maar onze taxichauffeur heeft er gelukkig een. Pim vaart 2x op en neer met Klontje om alles aan boord te krijgen. Nu komt het volgende probleem. Waar laat je het allemaal? Na ongeveer een uur hebben de meeste dingen toch een plek kunnen vinden gelukkig. We zijn er nog niet, moeten nog één keer naar de supermarkt en dan nog verse groenten halen.

S’avonds komen Katia en Andreas van de Saphira een biertje halen. Hun dinghy heeft zichzelf opgeblazen, wegens een niet werkend overloopventiel en nu hebben ze een nieuwe AB gekocht met alubodem. Aan de ene kant zijn we daar jaloers op, maar hij vertelt dat ze nu niet meer in plané kunnen en dat is ook niet fijn. Bovendien willen wij liever niet varen met een dinghy aan dek. We blijven gewoon blij met onze Lodestar.
We gaan op ons pakket wachten bij de Balboa Yacht Club. Daar zien we dit ‘rijp voor de sloop’ marinevaartuig langskomen. Het gaat nog wel door het kanaal heen.

Daar is na twee uur wachten eindelijk de nieuwe motor voor onze ankerlier!
Inmiddels zijn we uitgeklaard en na het inbouwen van de motor kunnen we bijna weg richting Islas Perlas. Dat is 30 NM dus als er wind staat, een dagtochtje. Daar zal geen internet zijn. Na een dag of wat varen we door de Doldrums naar de Galapagos eilanden. Dat zal een dag of tien duren, waarin we maar moeten afwachten of er wind zal zijn. We hebben niet genoeg brandstof om het hele eind te motoren, dus dat is alleen voor het opladen van de accu.
We zullen iedereen op de hoogte houden via de boordcomputer, maar kunnen dan uiteraard geen foto’s opladen Die bewaren we weer een poosje. We verheugen ons erop om eindelijk weer eens op zee te kunnen zijn.