Om 6 uur lokale tijd (11.00 UTC) was onze positie 3 40,762 N en 82 2,196 W.
We worden gestuurd door Piet, onze betrouwbare Hydrovane, die niet echt een recht koers kan houden vanwege de steeds variërende wind. Gemiddeld realiseren we een koers van 225 graden dankzij een wind uit het Oost-Zuid-Oosten van 5-8 knopen. Die wind houdt ons lekker op gang op een heerlijke rustige zee.
Midden in de Oceaan kwamen we gisterenavond om 9 uur dicht voorbij het eiland Malpelo, waar we de eerste vis gevangen hebben die we ook aan boord hebben gebracht. We hebben geen idee wat voor vis het is, maar het is het beste om hem te omschrijven als een loeigrote ‘Red Snapper’. Hij was 95 cm lang. We zullen er hopelijk vandaag en morgen smakelijk van eten. Hij was echter veel te groot, dus hebben we maar één kant gefileerd en de rest teruggegeven aan de zee. We hebben immers geen diepvries. We zijn daar helemaal niet blij mee en we hebben besloten dat we kleinere ‘lures’ (plastic aas) moeten hebben voordat we weer gaan vissen.
Ik was eigenlijk helemaal vergeten dat ik aan het vissen was. Normaal bergen we de visspullen op vlak voor zonsondergang, als het risico dat je iets vangt extra groot wordt. Mijn gehoor is niet helemaal je dat en het was dan ook Hanneke, die even een dutje deed voordat haar wacht zou beginnen, die gewekt werd door het geluid van de aflopende molen van de hengel. Zij riep mij toe dat we beet hadden. Tegen die tijd was het arme dier er al met het grootste gedeelte van de lijn vandoor gegaan, zodat ik geruime tijd bezig was om het spul allemaal binnen te halen. Hanneke stond inmiddels naast me met de ‘gaff’, een stok met een gemene grote haak eraan, waarmee zij de vis met een vloeiende beweging aan boord hees. Niet geheel handig slaagden wij er uiteindelijk toch in om alcohol in de strot van het beest te spuiten waarna het arme dier snel de geest gaf. Het slachten in het donker met onervaren handen zorgde natuurlijk voor een geweldige teringzooi. Gelukkig was de wind op dat moment geheel weggevallen, zodat we ons daar geen zorgen over hoefden te maken. De stroming zorgde er ondertussen toch nog voor dat we met een dikke knoop de goede kant op bleven gaan.
Na deze hele episode was het om een uur of 11 mijn beurt om te gaan tukken. Hanneke maakte tijdens haar wacht optimaal gebruik van de terugkerende lichte wind, nu uit Oost tot Oost-Zuid-Oost, en kreeg Nelly Rose weer goed aan de praat. We varen met 5-6 knoop de goede kant op.
Vandaag is het Goede Vrijdag en gaan we naar de Mattheus Passie luisteren. Midden op de oceaan luisteren naar dat prachtige oratorium.