Vanochtend om 11.00 UTC waren we op 1:17,687′ N en 85:41,996′ W. Daarmee
hebben we het meest westelijke punt dat we eerder op onze reis aantikten
gepasseerd. Dat was Cabo San Antonio, de west kaap van Cuba. Nu op naar de
grote 0-streep.
De weg daarnaartoe verliep gisteren traag. We hebben zelfs gisterenavond op
een gegeven moment de zeilen laten zakken en een drietal uren liggen te
dobberen, omdat we helemaal niets meer uit de wind konden persen. Nu gaat
het allemaal weer rustig zijn gangetje met niet meer dan een goede 3 knoop.
We hebben gisteren ons derde maal van onze vis gegeten. Dit keer had Hanneke
er een voortreffelijke curry van gemaakt, die ook vanavond nog goed zal
smaken. Die ene kant van de vis is in ieder geval goed benut.
We genieten van deze reis. We slapen goed en dankzij Piet, de onverbeterlijke Hydrovane hebben we ook xet dit lichte weer het grootste deel van de tijd helemaal aan onszelf. We lezen veel. Hanneke leest ‘The Voyage of the Beagle’ , het reisverslag van Darwin. Ik kan niet wachten tot ik daaraan mag beginnen.