Lieve Mensen,
We zijn er. Op dag 23 hebben we zonder verder drama’s in de ochtend het voor -en achter anker kunnen laten zakken in Hiva Oa. Nadat we bekomen waren van de eerste schrik, we vooral ook vertrouwen hadden gekregen in onze noodvoorzieningen en wisten waar de veilige grenzen daarvan lagen, hebben we gewoon kunnen genieten van deze overtocht. We hebben natuurlijk intens mazzel gehad het het weer. We hebben precies één avond gehad dat de wind wat boven de 25 knoop uitkwam en toen hebben we één tel 30 knoop op de windmeter zien staan, maar dat was het dan ook. De Equator stroom heeft ons ook enorm geholpen. Uiteindelijk hebben we 2533 mijl gevaren om een afstand van 3150 te overbruggen. Dat kan goed honderd mijl verkeerd zijn, omdat ons log een dag en misschien zelfs twee dagen werd afgeremd door wat lichaamsonderdelen van een squid, maar alles bij elkaar kunnen we besluiten, dat de elementen ons goed hebben geholpen. We hebben echt ruim een week lang 2 knoop stroom ‘in de poeperd’ gehad. Dat was een gift van 50 mijl per dag.
Onze ontmoeting met de dolfijnen was onvergetelijk. Verder hebben we de eerste nacht een enge vloot schepen zien varen; waarschijnlijk met vliegdekschepen, en toen bijna drie weken helemaal niets. Slechts één enkel vrachtschip kruiste onze weg. Daarnaast hebben we iedere keer weer met verbazing gekeken naar de ontelbare hoeveelheden vliegende vissen, die iedere keer weer bij onze nadering het luchtruim kozen. Een vijftigtal hebben dat niet overleefd en zijn bij ons aan dek aan een ontijdig einde gekomen. Slechts één van die deklanders hebben we kunnen redden, maar in hoeverre die daarvan heeft kunnen genieten, nadat Hanneke er wel even een beetje op had gestaan, kunnen we slechts raden. Waarschijnlijk vloog die alleen nog in rechter- of linkerbochten.
Vanochtend kwamen de indrukwekkende bergen van Hiva Oa uit het duister opdoemen en werden allengs groener en groener en groener. Donders, wat is het hier groen. Dat kan ook wel kloppen, want we hadden de ankers er net goed inliggen en toen kregen we de eerste hoosbui over ons heen. Nelly Rose is van boven weer zoet. Van onderen is ze overigens groen. Daar kunnen we meteen mee aan de slag.
We zullen hier een tijdje rustig blijven, totdat we weten wanneer de reserve onderdelen zullen aankomen in Nuku Hiva. Dan gaan we die kant op. We stellen ons in op een maandje in dit Franse paradijs. Hopelijk blijft het daar dan wel bij, want er is nog veel meer te zien.