Eindelijk hebben we weer een langzame internetverbinding, zodat we wat foto’s van de oversteek kunnen laten zien.
Op de tweede dag horen we een flinke knal. We onderzoeken wat het geweest kan zijn, maar bovendeks is er niets bijzonders te zien. Na 24 uur komen we erachter dat onder de gootsteen de trekstang is afgebroken. Dat betekent dat de mast niet meer stabiel is.
Nadat bekend wordt wat de schade is, meldt Pim het direct aan de verzekering.
Er wordt een dynemalijn om de zaling gesjord en vastgezet.
Zo blijft de mast tenminste in balans.
View from the galley.
S’ochtends vroeg, als de zee nog redelijk kalm is, gaat Pim de mast in om nog een dynemalijn via de zaling te bevestigen.
We voelen ons weer redelijk veilig en kunnen weer genieten van een mooie zonsondergang.
En een lekkere tortilla.
Na 23 dagen komen we aan bij de Markiezen eilanden. De kust rijst dramatisch recht uit zee omhoog.
Aan bakboord is niet te zien dat er wat aan de hand is
Recent Comments