Wij zijn inmiddels nu na een nachtje doortrekken in Nuku Hiva. Het is het eiland met de grootste populatie. Het was 85 NM varen. Dat hebben we op de motor moeten doen, daar het over de verkeerde boeg was.

Onze aankomst op de Marquesas op Hiva Oa.
Stuurboord is versierd door verschillende Dynemalijnen ter ondersteuning van de mast vanwege de gebroken trekstang.

Dit is een oud fort bovenop een brok lava bij de ingang van de baai in Hiva Oa.

De Toccata heet ons welkom, dat doet goed na een reis van 23 dagen niemand zien.
Terwijl we nog aan het ankeren zijn, komen ze met lange outrigger- kano’s langs pagaaien. We leggen hier ook een hekanker uit daar het een krappe baai is en er veel boten liggen. Zo kun je niet helemaal rondzwaaien en neem je minder plek in.
Ineens begint het keihard te regenen, maar het deert het genot van het aankomstbiertje niet.
Als we naar het dorp lopen, belanden we bij dit hanengevecht.

Het gaat er hard aan toe. Op de terugweg blijkt er een het loodje te hebben gelegd; we zien het lijkje liggen.

We zijn ver weg van alles.
De baai is prachtig.
Hanneke krijgt een lift van een Mevrouw in een pickuptruck als ze brood gaat halen, maar de mevr. moet eerst thuis even haar gasfles ophalen. Ze blijkt hoog op de berg te wonen. Gas is een probleem hier. Er is een staking op Tahiti en het is maar de vraag wanneer er weer gas wordt geladen op de 3 wekelijkse voorraadboot.
Voordat we naar de winkel gaan, moeten eerst haar paarden nog worden gevoerd die op een klein plukje gras staan. Het is een rustig dorp met een vriendelijke Gendarmerie. Het inklaren kostte nog geen 10 min.
We gaan naar het museum van Paul Gaugain. Hij heeft hier zijn laatste jaren doorgebracht en zich niet bepaald geliefd gemaakt bij de bewoners. Drei weken voordat hij zou worden voorgeleid voor het gerecht is hij gestorven.
Er hangen veel schilderijen, maar het zijn natuurlijk wel kopieën.
Hier woonde hij vlakbij de kust.